Uit de Afdelingen
Mary Pos over Nederlanders in Zuid-Amerika
Onlangs heeft de schrijfster, Mevrouw Mary Pos - tot dusver Nederland's enige vrouwelijke reisjournaliste - in ‘Pulchri Studio’ voor de afdeling Den Haag gesproken over het onderwerp ‘Op zoek naar Nederlanders in Zuid-Amerika’.
Daar Mary Pos een schakel tracht te zijn tussen ons land en Nederlanders in den vreemde, was het niet te verwonderen dat genoemd onderwerp door haar op bijzondere boeiende wijze werd behandeld. Mevrouw Pos nam haar hoorders mee naar het land van ‘Mañana’, van ‘morgen’, de wereld van de grote mogelijkheden voor de naaste toekomst. In Zuid-Amerika pionieren Nederlanders sinds het einde der vorige eeuw, de eerste jaren onder schier onoverkomelijke moeilijkheden. Thans vindt men te Carambei in Brazilië, Tres-Arroyos in Argentinië, Corbea in Chili, bloeiende Nederlandse kolonies, waarin de sfeer en de traditie uit het oude land zuiver bewaard worden.
Aan de hand van een honderdtal uitnemende lichtbeelden toonde de spreekster iets van de grootsheid en van de schrijnende tegenstellingen in het land van Manana, om vervolgens haar publiek mee te nemen naar de genoemde Nederlandse gemeenschappen, naar de twee kolonies thans in wording in Brazilië en naar de vele, eenzaam in dit geweldige werelddeel levende landgenoten.
De spreekster, bekend cm haar humor, wist telkens het gelach in de geheel gevulde zaal te doen opklinken, om dan weer haar voordracht met een kort, gevoelig gedicht af te wisselen.
Bovendien wees zij haar hoorders op hetgeen Nederlanders in den vreemde, ook in Zuid-Amerika, voor ons land hebben gedaan; dat zij ons in de donkere oorlogsjaren niet hebben vergeten, maar zich dikwijls grote offers hebben getroost om hun oude volk te helpen en dat ze daarnaast, door hun uitnemende karaktereigenschappen, eerbied en sympathie voor ons land hebben weten op te wekken.
Na het in diepe stilte aangehoorde gedicht, waarmee Mary Pos haar lezing beëindigde, een gedicht, dat sprak van geven en niet van ontvangen, van dienen en niet bediend te worden, ‘het geheim voor een gelukkig leven hier of buiten de grenzen’ zoals de spreekster toelichtte, werd de dank van de vele aanwezigen vertolkt door de heer F. Koote, die met een passend slotwoord deze zo uitnemend geslaagde vaderlandse avond, welke we al onze afdelingen van harte kunnen aanbevelen, sloot.