Neerlandia. Jaargang 55

Meer bemoeienis met onze geëmigreerden!
III.

Zoals U zich zult herinneren, luidde liet slot van het artikel in het November-nummer als volgt:

De nieuwe taak

Maar alleen met het brengen van de emigrant op de plaats van bestemming zijn we niet klaar!

Juist dàn wacht ons de nieuwe taak: te zorgen, dat de Nederlandse cultuur in de ruimste zin des woords in het vreemde land niet verloren gaat!

Niet op deze wijze, dat het misschien nog aanwezige verlangen om terug te keren wordt aangewakkerd, of om te bewerkstelligen, dat de Nederlandse emigranten een soort afkeer van het nieuwe land krijgen, neen, zeker niet.

De immigranten moeten zorgen, dat zij zich zo spoedig mogelijk aanpassen aan hun nieuwe omgeving; zij moeten zorgen, dat zij goede burgers worden van het land, waar zij voortaan moeten werken en leven.

De Nederlandse emigrant van thans is niet dezelfde als die van vroeger.

Zoals reeds eerder is opgemerkt, emigreerden vroeger - vele goede uitzonderingen daargelaten - dikwijls de minder solide leden der maatschappij, terwijl thans door de strenge selectie, die wordt toegepast, velen van de besten van ons volk het land verlaten.

De Nederlandse cultuur bewaren

Deze emigranten verlaten hun vaderland niet zonder meer! Zij nemen met hun vaderlandsliefde ook de cultuur van hun vaderland mee: zij spreken de Nederlandse taal, hebben in Nederland onderwijs genoten, kennen althans de voornaamste gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis, zij kennen de Nederlandse beschaving, zeden en gewoonten, klederdrachten, enz.

En deze Nederlandse cultuur moet ook in het buitenland bewaard blijven! De oude banden, die de Nederlander aan het vaderland binden, moeten blijven!

De bekende Amerikaanse, Miss Helen Keller, heeft eens tegen Mary Pos gezegd: "Hoe moet men Uw cultuur bewonderen!¹⁾

Toen Dr. A. Kuyper Chicago bezocht, sprak hij tot de daar aanwezige Nederlanders: “Weest Amerikanen in hart en ziel. Zondert U niet af, maar vergeet nooit om door Uw handel en wandel respect in te boezemen voor dat oude Nederland. Al wat goed en nobel is in het Hollandse karakter, draagt dat met U mee en houdt de schone Hollandse tradities in ere.’²⁾

We mogen toch niet vergeten, dat emigratie ook een nadeel voor ons land is. Een groot deel van de kosten voor openbaar en bijzonder onderwijs wordt betaald door de belastingplichtigen. Wanneer nu de personen, die in ons land onderwijs hebben genoten, op betrekkelijk jeugdige leeftijd emigreren, plukt niet Nederland, maar het buitenland de vruchten van hun opleiding.

Ook met het oog daarop moeten wij zorgen, dat deze emigranten, wanneer zij zich eenmaal in den vreemde hebben gevestigd, in cultureel opzicht voor Nederland behouden blijven!

1) en

2) Mary Pos ‘Ik zag Amerika.’

[p. 8]

Onmiddellijk in Nederland beginnen!

Wij moeten reeds in Nederland beginnen de toekomstige emigranten er van te overtuigen, dat het noodzakelijk is, dat zij in den vreemde de Nederlandse cultuur bewaren.

Wij mogen niet wachten tot zij geëmigreerd zijn.

Natuurlijk, ook hèn moeten wij trekken en vasthouden, maar wij moeten hier beginnen.

De aanstaande landverhuizers moeten er van doordrongen worden, dat Nederland en alles wat Nederland tot Nederland maakt, noch door hen, noch door hun kinderen vergeten mag worden.

Het Algemeen Nederlands Verbond moet het initiatief hiertoe nemen.

Populaire brochures en vlugschriften kunnen worden toegezonden aan hen, die emigratie-plannen hebben; in verschillende plaatsen kunnen lezingen worden gehouden; de afdelingen van het A.N.V, kunnen met de aanstaande emigranten studie-avonden beleggen; de aanstaande emigranten kunnen worden bezocht.

Alles moet gericht worden op het ene doel:

De Nederlanders, en in het bijzonder diegenen, die emigratieplannen hebben, te wijzen op de noodzaak van het bewaren van de Nederlandse cultuur, ook in den vreemde!

A.N.V.-consuls

Aan het hierboven vermelde kunnen in de eerste plaats medewerken de afdelingen van het A.N.V.

Een tweede mogelijkheid, die door het Bestuur van het A.N.V. moet worden overwogen, is het werven door het gehele land van A.N.V.-consuls.

In iedere plaats van Nederland zou een dergelijke consul moeten zijn, die in het algemeen de belangen van het A.N.V. bevordert, doch die in het bijzonder tot taak heeft, de toekomstige emigranten door de bovengenoemde middelen te wijzen op de noodzaak ook in den vreemde de Nederlandse cultuur te bewaren.

Het bewerken van de adspirant-emigranten kan natuurlijk ook van het centrale punt, het Verbondskantoor uit, geschieden, doch bevordering der belangen door plaatselijke consuls zal toch grondig onder ogen moeten worden gezien!

De werving van consuls zal mogelijk in plaatsen, waar geen leden van het Algemeen Nederlands Verbond wonen, moeilijkheden kunnen opleveren, doch overigens mag worden verwacht. dat de leden van het A.N.V. zich zeker voor dit mooie werk beschikbaar zullen stellen.

De kosten, aan de consulaten verbonden, behoeven niet hoog te zijn, aangezien alleen de door de Consuls gemaakte kosten (porti e.d.) zouden moeten worden vergoed.

Trouwens, alle leden van het A.N.V. zullen zeer gaarne hun beste krachten geven aan het mooie doel:

De Nederlanders in den vreemde in cultureel opzicht zoveel mogelijk vasthouden!

Wilt U meewerken? Schrijft U dan vandaag nog even aan het Verbondskantoor!

C. Smies