Emigratie
Meer bemoeienis met onze geëmigreerden!
De emigratie staat in het middelpunt van de belangstelling. Vele duizenden onzer landgenoten trekken naar vreemde landen en onwillekeurig rijst de vraag, wat het A.N.V. voor hen, die daar hun eigen weg moeten banen, kan doen.
Uit de aard der zaak kan dit op velerlei wijze geschieden, waarbij de plaatselijke omstandigheden een belangrijke rol spelen. Deze mogelijkheden moeten wij trachten te bundelen en daarom hebben wij gemeend in Neerlandia een gedachtenwisseling daarover te moeten inleiden. Het doet ons genoegen, ons lid, de heer C. Smies te Axel, bereid te hebben gevonden een reeks artikelen te schrijven. Wij hopen, dat zijn artikelen veel pennen in beweging zullen brengen, vooral ook van hen, die reeds geëmigreerd zijn, en dat bij de redactie van Neerlandia veel brieven met opbouwende denkbeelden zullen binnenkomen.
Laten wij thans de heer Smies aan het woord.
Allereerst dient te worden opgemerkt, dat in de reeks artikelen van mijn hand niet zozeer de landverhuizing zelf, de emigratie in materiële zin (om het zo eens uit te drukken) zal worden besproken, doch dat daarin in hoofdzaak zal worden behandeld de vraag, of en hoe het doel, gesteld in de statuten van het Algemeen Nederlands Verbond, ten aanzien van de emigranten kan worden bereikt.
Onmiddellijk moet hieraan worden toegevoegd, dat ook zeker terloops de emigratie zelf ter sprake zal komen, omdat wij begrip moeten hebben voor de noodzaak ervan en voor de moeilijkheden der landverhuizers.
Het eerste lid van artikel 2 der statuten van het Algemeen Nederlands Verbond zegt toch:
‘Het Algemeen Nederlands Verbond beoogt verhoging van de geestelijke, zedelijke en stoffelijke kracht en versterking van het bewustzijn der onderlinge verwantschap, zowel van allen, overal ter wereld, die tot de Nederlandse stam behoren, als van die afstammelingen van personen, die daartoe behoren of hebben behoord, die het stambewustzijn niet hebben verloren.’
Welnu, de bedoeling van deze reeks artikelen zal zijn, plannen te beramen en samen te bespreken om genoemde bepaling van de statuten nog beter in praktijk te brengen ten aanzien van onze stamverwanten in den vreemde.
Ja, deze plannen ook samen te bespreken.
Plannen maken is betrekkelijk eenvoudig; plannen maken, die practisch uitvoerbaar zijn, is moeilijker en een eerste voorwaarde om uitvoerbare plannen ook werkelijk te verwezenlijken is, dat deze plannen door zoveel mogelijk personen worden ondersteund.
Daarom zal een gezamenlijke bespreking zeker zijn nut kunnen hebben.
Daarbij komt nog, dat iemand, die bepaalde plannen heeft ontworpen, gauw geneigd is, de ogen te sluiten voor mogelijke bezwaren, die zijn ideeën aankleven. Ook de eventuele bezwaren en moeilijkheden kunnen dan in de bespreking naar voren komen.
Zou het niet mogelijk zijn, deze artikelen in de vergaderingen van Uw afdeling te bespreken?