H.B.S. te Medan loopt gevaar
Leraren willen wel komen, doch krijgen geen huisvesting
In het Nieuwsblad van Sumatra van 25 November j.l. vinden wij het Verslag van een vraaggesprek van een correspondent van Aneta met de Directeur van de H.B.S. met 5-jarige cursus te Medan, de heer Th. M.H. Diebels.
Hier lezen wij, dat aan het eind van de vorige cursus reeds de twee te Medan bestaande H.B.S.-en zijn samengevoegd en slechts vier van de dertien leerkrachten zijn overgebleven. Hierdoor is de bestaande H.B.S., die voorheen een leerplan had, geheel overeenkomende met het Nederlandse, geen H.B.S. meer, althans niet wat men daaronder in Nederland verstaat.
Uitzending van leerkrachten uit Nederland bleek financieel onmogelijk. Men moest dus wel zien in Indonesië leerkrachten aan te trekken, De mogelijkheid daartoe is er, doch volkomen onmogelijk is het te Medan de beschikbare lerares voor Duits en de doctorandus wis- en natuurkunde woonruimte ter beschikking te stellen. Het gaat slechts om drie kamers, maar de gehele Nederlandse gemeenschap schijnt niet in staat te zijn deze drie kamers ten behoeve van het onderwijs aan Nederlandse kinderen vrij te maken.
In een hoofdartikel onder het opschrift ‘Bedroevend en beschamend’ hekelt het blad terecht deze toestand. Zelfs ouders van kinderen, die op de H.B.S. onderwijs genieten, weigerden een klein huisvestingsoffer te brengen, niettegenstaande het feit, dat alle instanties meewerken, ‘Kunnen wij, Nederlanders’, schrijft het blad, ‘dan werkelijk geen gelegenheid laten voorbijgaan om te tonen, hoe zelfzuchtig, bekrompen en egoïstisch wij zijn? Kunnen wij ons er dan werkelijk nooit toe krijgen, wat meer gemeenschapszin te tonen? Het is al vele malen tot onze schade en schande gebleken. Maar dat wij het zelfs niet kunnen, wanneer het er om gaat, het onderwijs aan onze kinderen gaande te houden, dat is wel diep en diep bedroevend enr beschamend.’