Neerlandia. Jaargang 55

Dingaansdag te Antwerpen

Ter gelegenheid van Gelofte-dag had op 16 December het ‘Zuid-Afrika-Bureau’ te Antwerpen in samenwerking met ‘Bundeling, gemeenschap voor Nederlands geestesleven’, en het ‘Algemeen Nederlands Zangverbond-afdeling Antwerpen’ een Zuidafrikaanse avond ingericht, waarop alle Zuid-Afrika-vrienden uit het Antwerpse waren uitgenodigd om nader kennis te maken met het huidige Afrikaanse volk.

Het podium van het stampvolle zaaltje was versierd met het Unie-vaandel, geflankeerd door een grote Vlaamse leeuwenvlag en de Nederlandse driekleur.

De inleider richtte een hartelijk welkom, in het bijzonder tot hen onder de aanwezigen, die binnenkort met hun gezin naar Zuid-Afrika en Belgisch Kongo zouden vertrekken, omdat, zoals hij het uitdrukte, hun aanwezigheid hier bewees, dat hun uitwijking naar Afrika niet enkel ingegeven werd door de zorg voor de materiële toekomst van hun gezin, maar ook dat zij zich bewust waren van de taak: in Kongo en Zuid-Afrika op te treden als vertegenwoordigers van de Nederlandse kultuurgemeenschap, en als ijveraars voor toenadering tussen deze gemeenschap en de Afrikaanse, tussen Afrikaners, Vlamingen en Noord-Nederlanders.

Dr M. van Haegendoren sprak vervolgens over de betekenis van Geloftedag in een levendig-interessante en zeer gewaardeerde rede. In brede trekken schetste hij de geschiedenis van het Afrikaanse volk, zoals die uitliep op de botsing van de uit het Zuiden komende Grote Trek der Boeren en de uit Centraal-Afrika afzakkende Bantoe-stammen, en zoals zij zich verder ontwikkelde tot de huidige ontvoogdingsstrijd van de Afri-

[p. 4]

kaners. Als kenner van het moderne Zuid-Afrika, blijft de spreker even langer stilstaan bij de geweldige modernisatie en materiële opbloei in de Afrikaanse maatschappij, die in Vlaanderen te weinig gekend is en te zeer geromantiseerd wordt.

De kunst brengt ons dichter tot de Afrikaanse ziel. De heer Vingeroets zingt enkele innig-ontroerende Afrikaanse liederen; gedichten van Van Wijk Louw en andere moderne Afrikaanse dichters worden voorgedragen. Koor en publiek beleven daarna samen enkele vrolijke wijsjes en strijdliederen. Tot slot zingen alle aanwezigen staande ‘Die stem van Suid-Afrika’, het ‘Wilhelmus’ en de ‘Vlaamse Leeuw’.

De belangstelling en het enthousiasme, die een Zuid-Afrika-avond in Vlaanderen nog steeds wekt, niettegenstaande ook onze pers door onwetendheid een reeks verdachtmakingen aan het adres van de Unie openbaar maakt, bewijzen dat er bij onze mensen nog een sterke sympathie bestaat en een spontaan besef van verbondenheid met de Afrikaners.

In naam der aanwezigen werd het volgende telegram aan Dr Botha, Gezant van Zuid-Afrika in België, gezonden: ‘Tweehonderd Vlamingen, te Antwerpen verenigd ter gelegenheid van Geloftedag, leggen getuigenis af van hun Diets stambewustzijn en samenhorigheidsgevoel met het Afrikaanse volk. Zij bieden Uwe Excellentie de blijken aan hunner oprechte sympathie voor het Afrikaanse volk en zijn strijd’.