Prof. Dr J. Langohr overleden
Vlaanderen, en in de eerste plaats het Land van Overmaas, werden pijnlijk getroffen door het overlijden te Antwerpen, op 30 November jl, van Dr J. Langohr, de verdienstelijke taalkundige en folklorist, erevoorzitter van het Davidsfonds (Gewest Overmaas).
Hij werd geboren te Montzen op 15 Augustus 1873, liep college in het Klein Seminarie te Ferrières (prov. Luik), en promoveerde vervolgens tot doctor in de wijsbegeerte aan de Universiteit te Leuven.
Terecht werd hij de vader van de Vlaamse Beweging in het Land van Overmaas genoemd.
Dr Jozef Langohr was afkomstig uit de voormalige Belgisch-Duitse grensgemeente Montzen, die vroeger tot het hertogdom Limburg behoorde, en waar het Nederlands zich, ondanks de Duitse en Franse invloeden vrij goed wist te handhaven. Door een grondige studie der streektaal en van de plaatselijke toestanden kwam hij al spoedig tot het besef, dat het zogenaamde Plat-Dietse gebied en de Voerstreek tot het Nederlandse taal- en cultuurgebied behoren. Hij gaf daarom, in den beginne bijna door niemand geholpen, zijn beste krachten aan de verdediging van dit standpunt.
Zijn standaardwerk ‘Le Nord-Est de la Province de Liége et le Canton d'Eupen’, een lijvig boekdeel van 685 blz., uitgegeven in 1933, blijft een onmisbare gids voor wie zich in de wetenschappelijke studie van de taal- en bevolkingsproblemen in het Land van Overmaas wil verdiepen.
Het heengaan van Prof. Em. Dr Jozef Langohr is een onherstelbaar verlies voor al degenen, die in het immermeer met verfransing bedreigde gebied bezuiden de Nederlandse rijksgrens, naar het woord van Dr Langohr-zelf, ‘niet versagen, en blijmoedig volharden in de strijd’ voor de wedergeboorte van dit afgezonderd en lang verwaarloosd stuk Nederlands cultuurbezit.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd