** De beslissing gevallen
Sinds enige weken hing boven het A.N.V. de dreiging van ‘de schrapping van de post van de subsidie aan het A.N.V. op de begroting van O.K. en W.’.
Deze subsidie, die reeds vele jaren verleend werd en dit laatste jaar nog maar 5000 gulden bedroeg, is vervallen.
Op het eindbedrag van de vele millioenen, die de cultuur van Nederland aan de schatkist kost. is dit bedrag nauwelijks te noemen.
Het is zo klein, dat het argument, dat ‘je toch ergens bezuinigen moet’, over het algemeen wel juist is; maar in dit geval een glimlach op het gelaat moet brengen.
Dat is niet een tekort aan eerbied voor de Regering.
Dat is alleen, omdat wij, tegen de achtergrond van feiten, die de Rekenkamer steeds maar weer aan het licht brengt, het toch heus niet zo ernstig kunnen nemen met die bezuiniging, waardoor die 5000 gulden van de begroting moesten verdwijnen.
Men moet toch ergens beginnen ....
En dan begint men met een instelling, die al meer dan een halve eeuw met ernst werkt voor de Nederlandse stam. Die haar vertakkingen heeft overal, waar Nederlanders zijn.
Die, wijl het hier een nationale zaak betreft, - nationaal in de ruimste zin van het woord - haar leden telt onder alle politieke en alle godsdienstige richtingen. Een instelling, die bij haar arbeid de mogelijkheid van samenwerking tot werkelijkheid heeft gebracht.
Daar begint men mee.
⋆ ⋆ ⋆
Het Hoofdbestuur heeft zich ervan onthouden in het openbaar deze zaak te behandelen.
Het deed dat uit hoffelijkheid voor de Regering.
Het heeft zich alleen gewend tot de Kamersfracties om deze zaak in onze volksvertegenwoordiging te willen bespreken.
De stukken, die daarop betrekking hebben, zijn thans nog niet in onze handen. Wij zullen te zijner tijd daarop terugkomen.
Van deze plaats willen wij evenwel niet nalaten Mevrouw Fortanier-de Wit en de Heer Welter hartelijk te danken, dat dezen het Verbond verdedigd hebben.
Dat deze verdediging niet heeft mogen baten, ligt niet aan hen. De beslissing stond trouwens, naar ons gevoelen, wel vast.
‘Je moet toch ergens beginnen’.
En dan begin je.
Je breekt met een historie van ruim een halve eeuw.
Je geeft een Stichting, - onze lezers kennen haar nu langzamerhand wel, een millioen. Wat deze daarmee doet, behalve dan enige reizen naar Oost en West, zal natuurlijk wel bekend zijn. Maar wij weten het niet. Wat overigens ook niet belangrijk is.
Maar aan het A.N.V. moest zijn 5000 gulden afgenomen worden.
Je moet toch ergens een begin maken met bezuinigen. Ten vorigen jare, toen de betrokken Minister zich gedwongen gevoelde de subsidie voor 1949 van 8000 gulden terug te brengen op 5000 gulden, ontving het Hoofdbestuur althans nog een briefje van Zijne Excellentie dat dit voornemen bestond en het daarmee bij de opstelling van de begroting van het Verbond ernstig rekening moest houden.
Wij hebben dat gedaan.
Wij hebben, - intern - alle maatregelen genomen om zo zuinig mogelijk de geldmiddelen van het Verbond te beheren. Wij kunnen inderdaad niet zuiniger werken.