Dr. Henry Beets.
In het laatst van Aug. werd Dr. Beets te Grand Rapids, Mich., benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau, een onderscheiding welke slechts aan enkele Amerikanen van Nederlandschen bloede is ten deel gevallen en waarmede wij den nieuwen ridder dan ook hartelijk gelukwenschen. Wij doen dit des te eerder omdat wij weten welke diepere, ja zeer bijzondere beteekenis deze onderscheiding voor den geridderden, een groot vriend van Nederland, heeft en in de overtuiging dat zoo iemand dan zeker Dr. Beets deze zoo eervolle onderscheiding heeft verdiend.
Geboortig uit het Noordhollandsche streekdorp Koedijk benoorden Alkmaar, kwam de jonge Beets reeds op 17-jarigen leeftijd in Amerika. Hij studeerde aan Calvin College te Grand Rapids en aan het Seminarium aldaar en werd in 1895 predikant. De doctorstitel werd hem in 1911 verleend. Aanvankelijk als predikant gevestigd niet te Sioux City, zooals ik ten onrechte vermeld vond in The Grand Rapids Press - aan welke ik overigens eenige der hier vermelde gegevens ontleen - maar in het vooral door Gelderschen bewoonde bloeiende Sioux Center in het eens zoo rijke Sioux County in het noordwesten van Iowa, werd de jonge predikant reeds na 4 jaren in 1899 naar Grand Rapids geroepen. Hier was hij eerst aan de Lagrave Ave gemeente, daarna aan de Burton Heights-gemeente verbonden. Toen de Chr. Gereformeerde Kerk in Amerika zich ook meer en meer op zendingsgebied ging bewegen en een centrale leiding noodig bleek, werd Beets in 1920 tot het belangrijke ambt van ‘Directer of missions’ beroepen.
Behalve als predikant had Beets vooral als schrijver, met name als hoofdredacteur van het belangrijke Chr. Geref. weekblad The Banner, dat onder zijn leiding steeds meer in beteekenis toenam (1904-1929), de aandacht op zich gevestigd. Bovendien is de werkzame man tot op het huidige oogenblik een der redacteuren van het ook in onze zendingskringen welbekende Missionary Monthly (eens de Heidenwereld).
Niet echter voor deze werkzaamheden, althans niet in de eerste plaats, is Beets geridderd maar om zijn verdiensten voor heel het Nederlandsche element in Amerika. Hij heeft getracht de veramerikaansching der Nederlandsche landverhuizers te vergemakkelijken, hen in te leiden in de Amerikaansche sfeer o.m. door het schrijven van eenige boeken over Lincoln en MacKinley, maar verder ook in tal van redevoeringen. Soms hield hij zich zelfs met de vestiging der onzen in Amerika bezig, uiteraard vooral ook wat betreft hun geestelijke verzorging.
Omgekeerd is het vooral ook Dr. Beets die de belangstelling der Amerikaansche Nederlanders voor het Oude Land tracht gaande te houden. Eveneens door het houden van tal van spreekbeurten en het schrijven van zeer vele artikelen. Nog zeer onlangs was Beets de ziel der Willem-de-Zwijger-herdenking in Amerika. Hij gaf o.m. een vertaling van het ‘Wilhelmus’ in het Engelsch. Ook bij het inrichten van het Kent-County-museum te Grand Rapids verrichtte de werkzame man voor de Nederlandsche afdeeling zeer verdienstelijk werk. Zoo ook voor de onlangs gehouden tentoonstelling aldaar.
De geschiedenis der Nederlandsche landverhuizing naar Amerika heeft zijn groote belangstelling. Ook hierover verscheen menige studie van zijn hand. In dit verband mag ook zijn belangwekkend werk ‘De Chr. Geref. Kerk in Noord-Amerika’, later in een Amerikaansche uitgave omgewerkt, genoemd worden. Beets bezit een belangwekkende verzameling gegevens betreffende deze Nederlandsche emigratie, van welke verzameling ondergeteekende tijdens zijn verblijf in Amerika een dankbaar gebruik mocht maken.
Trouw Amerikaansch burger, is Beets toch ook gehecht aan Nederland, hetwelk hij tal van malen heeft bereisd. Eenige malen vertegenwoordigde hij zijn kerk op de synoden der Gereformeerde Kerken in Nederland, zoo in 1902, 1911, 1923, 1933. Herhaaldelijk heeft hij ons bezocht en hebben wij uren gepraat en werden wij dan telkens getroffen door de gehechtheid van dezen man aan het Nederlandsche volk en het huis van Oranje. Want deze Republikein is een echte Oranjeklant. Het laatst was hij onze gast na de grootsche huldiging der Koningin in September 1933. Hoe diep was hij onder de indruk! Met welk een bewondering en diep ontzag sprak hij over Hare Majesteit, met welk een gehechtheid ook!
Daarom ook zeiden wij in de aanhef dat de Dr. Beets verleende onderscheiding voor hem van bijzondere beteekenis is. Want het moge vreemd klinken: deze Amerikaan is tevens een der trouwste zonen van de Nederlandschen stam, ja, van Nederland en Oranje.
J.v. HINTE.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
