Neerlandia. Jaargang 38

Fransche namen voor Vlaamsche steden en badplaatsen.

Voor den stambewusten Vlaming is het een onprettig gevoel altijd maar weer de aandacht van zijn Noordnederlandsche taalverwanten te moeten vestigen op het onzinnig gebruik, dat velen onder hen blijven maken van sommige Fransche namen van Vlaamsche steden en dorpen. Het wil er blijkbaar bij vele Noord-Nederlanders maar niet in, dat België een tweetalig land is, in dien zin, dat alles wat ten Noorden van de taalgrens ligt, Vlaamsch is en eerst bezuiden deze grens het Waalsche, d.i. het Romaansche taalgebied begint, in het Vlaamsche land dienen altijd de Vlaamsche gemeente- en straatnamen te worden gebruikt wat overeenkomt met het wezen en de traditie van het Vlaamsche volk en bovendien door de bestaande wetgeving bekrachtigd is.

Moet het dan ook niet onthutsend worden genoemd groote Nederlandsche bladen, die nochtans sympa-

[p. 70]

thiek gestemd zijn ten opzichte van den Vlaamschen ontvoogdingsstrijd, nog altijd te zien gewagen van ‘Knocke-sur-Mer’, ‘Le Zoute’, ‘Le Cocq’ of ‘Cocqsur-Mer’, enz., dit alles in verband met het jaarlijksch badseizoen? In dezelfde bladen worden heele bladzijden advertentiën geplaatst door een ‘Campagne Nationale Propaganda’ (wat vermoedelijk wel de te Brussel gevestigde ‘Compagnie Nationale de Propagande’ zal zijn). Oostende heette daarin onveranderlijk Ostende, wat voor wie een oogenblik nadenkt, ook al is hij geen etymoloog, een zinlooze benaming is. Hetzelfde geldt voor La Panne, inplaats van De Panne (een kleine vallei, in de duinen, wordt in Vlaanderen altijd ‘panne’ genoemd), voor Nieuport-Bains, in plaats van Nieuwpoort-Bad, voor menig ander zomerverblijf nog aan de Vlaamsche kust. En wat dan te zeggen van sommige in België gevestigde Nederlanders, die den mond vol hebben van Malines en Louvain om van Termonde en Alost maar te zwijgen? Zelfs bij gebrek aan stamgevoel zou een beetje logica hier niet misstaan.