welke eindigde met de volgende bezielde woorden:
‘Vlaamsche Broeders, vrees dan nie: Miskenning en teëwerking het hom nie uitgedelg nie; net so min sal dit U skaad, as U weg met Gezelle en sy God is.
Er was een gedicht van Totius, waarin de verzen:
'n Volk wat spreek sy taalgeluid,
Te Stellenbosch in Kaapland heeft de Afrikaansche kultuurvereeniging op 1 Mei een Gezelle-avond gegeven, waar prof. dr. W. Blommaert sprak over ‘Die Vlaamse Beweging na hondert jaar’ en prof. dr. E.C. Pienaar een algemeene kenschetsing van Gezelles dichtkunst gaf. Om aan deze bijeenkomst een echt Vlaamsche kleur te geven, werden Vlaamsche liederen gezongen en Vlaamsche voordrachten gehouden. Een Afrik. blad schreef tot aanbeveling van soortgelijke bijeenkomsten in andere plaatsen:
‘Die Vlaamsche taalstrijd wat nou oor 'n volle eeu - 'n ander eeu van onreg - loop, is in so baie opsigte gelyk aan die Afrikaanse taaistryd dat 'n skets van die eeulange worsteling vir taalgelykheid die dankbaarste onderwerp vir 'n Afrikaanse gehoor is’
Ook de samenkomsten van Afrikaansche en Vlaamsche studenten in Nederland zijn in Zuid-Afrika met instemming gezien. Een Afrikaansch berichtgever schreef aan een zijner bladen o.m.:
‘Ek het 'n paar keer daardie samekomste saamgemaak. Die Hollanders met hul vir die Afrikaner altyd plegtige Nederlands, die Vlaminge met hul warme Vlaams, en die Afrikaners met hul soetklinkende Afrikaans kon mekaar goed verstaan en selfs mekaar se grappe in drie tale volkome geniet.
.... Dis wonderlik om die verskillende tale van die Dietse stam te hoor. 'n Mens voel by sulke geleenthede dat daar 'n stamverband is.’
De gedachte, die het Algemeen Nederlandsch Verbond leidt, dringt door!