Onderwijzers van Overzee?
Er wordt wel eens getwijfeld, of er nog plaats in Zuid-Afrika is voor onderwijzers van over zee. Vrij kort vóór zijn onverwachten dood heeft de heer W.J. Viljoen, directeur van Onderwijs, zich daarover uitgelaten in het congres der S.A.T.A., (S.A. Teachers Association. Onderwijzersvereniging) te Uitenhage. Na de onderwijzers tot eendracht te hebben aangespoord, verklaarde hij, in de leus ‘Suid-Afrika eerste’ te gelooven, maar niet te kunnen meegaan met de leus ‘Suid-Afrika alleen’. Reeds alleen de geestelijke zorg voor de niet-blanken, waarvan men omringd is, verplicht tot het kiezen van de beste krachten, waar ook te krijgen. ‘Die beste brein is nie te goed vir Suid-Afrika nie’, zeide dr. Viljoen, ‘en ons moet dit verkrij waar ons kan. Die verlede het ons die voordeel geleer van na oorsee te gaan. Wat 'n skat is ons nie aan Skotland, Holland, Duitsland en die Verenigde State verskuldig nie! Dis heel mooi om te praat van “Afrika vir die Afrikaners”, en hy sou die voorkeur aan 'n S. Afrikaner gee, as alle dinge gelyk is, veral as hy ondervinding het, maar hy sou nie andere uitsluit nie.’
‘Ek voel dit diep’, zei spr. nog, ‘dat ons nie verhinder behoort te word om onderwysers van oorsee na mate ons vereiste te verkry. Ons sal almal des te beter vir 'n bietjie infusie van brein wees.’