Vlaanderen.
Een daad der Vlaamsche apothekers.
Na de Vlaamsche natuurkundigen, de Vlaamsche ingenieurs en de Vlaamsche geneesheeren, laten ook de Vlaamsche apothekers zich thans niet onbetuigd, waar het betreft de verdediging en het gebruik der Nederlandsche taal in het Vlaamsche land. Zoo schreef de vereeniging ‘Het Vlaamsche Kruis’, in hare jongste aflevering:
‘De Vlaamsche Apothekersvereeniging zond aan de geneesmiddelenfabrieken, die hunne specialiteiten in België te koop aanbieden, een schrijven in het Nederlandsch, Fransch, Duitsch en Engelsch gesteld, om deze firma's het belang van het gebruik van onze taal te doen inzien. Er wordt onder meer gevraagd dat de literatuur voor het publiek bestemd en alle uitleg over het gebruik van specialiteiten en andere producten in de twee landstalen zou opgesteld worden.
Goed zool Maar...
Hoe komt het, dat vreemde fabrikanten nog steeds in de meening verkeeren dat België een Fransch land is?
We zullen de vraag niet beantwoorden, uit vrees beschuldigd te worden aan politiek te doen.
Wij kunnen evenwel verzekeren dat de buitenlandsche fabrikanten geheel anders zouden handelen, indien ze wisten dat de meerderheid der Belgische bevolking Fransch-onkundig is, dat Vlaanderen een Nederlandsch land is.
We hebben hier voor ons liggen propagandamateriaal van dezelfde Fransche, Duitsche, Engelsche, Amerikaansche en Zwitsersche fabrieken die hier Fransche prospecti zenden en dat propagandamateriaal is in 't Nederlandsch gesteld!
Het is bestemd voor de Hollandsche Koloniën. Maar het is niet alleen in 't Nederlandsch, doch ook in 't Maleisch, ten behoeve van de Inlandsche bevolking en hier en daar zelfs in 't Chineesch, omdat in de Hollandsche Koloniën zich talrijke Chineezen vestigen.
Neen de schuld ligt niet aan de fabrikanten - we spreken natuurlijk niet over de Brusselsche of de Waalsche - maar aan de Vlamingen zelf, die zich in eigen land niet genoeg doen gelden om in den vreemde als Vlamingen bekend te zijn.
Het is beschamend voor ons, maar we zijn er tot op heden nog niet in geslaagd ons in het buitenland evenveel te doen waardeeren als de inboorlingen van Sumatra en de Chineesche landverhuizers die zich op Java vestigen.
Intusschen brengen wij hulde aan onze Vlaamsche Apothekers.
Wij hopen dat ook de artsen, waar ze te kiezen hebben tusschen gelijkwaardige produkten, steeds de voorkeur zullen geven aan deze die voorzien zijn van Nederlandsche opschriften.’
Mogen deze woorden ernstig overwogen worden door alle bij de geneeskunde en aanverwante vakken en bedrijven betrokken of belanghebbende Vlamingen en Noord-Nederlanders.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd