Het 50.000ste lid van het Davidsfonds.
Het oude Davidsfonds, de Vlaamsche katholieke vereeniging, die, evenals het vrijzinnige Willemsfonds trouwens, uit de eerste jaren van de Vlaamsche Beweging afkomstig is en reeds ontzettend veel heeft gedaan voor de opleving van het stambewustzijn en de bevordering der Nederlandsche kultuur in het Vlaamsche land, mag zich, sedert enkele jaren, trots zijn hoogen leeftijd, in een nieuw tijdperk van buitengewonen bloei verheugen. Dank zij het zeer ijverige bestuur van deze vereeniging, werden zelfs de stoutste verwachtingen, na een nochtans flinke toeneming van het aantal leden, in 1926, gekoesterd, overtroffen en mocht, vóór kort, het 50.000ste lid worden ingeschreven.
Het Davidsfonds, dat zich op zuiver kultureel en katholiek terrein houdt (zoowel Staats-katholieken als Vlaamsch-nationale katholieken maken er deel van uit) telt thans, volgens een mededeeling van het bestuur, slaande op den toestand op 31 Maart j.l.: 50.696 leden, verdeeld over 280 afdeelingen. Er zijn ook 4 buitenlandsche afdeelingen, waarvan twee binnen het Nederlandsche taalgebied: te Ghyvelde (Fransch-Vlaanderen) en te Maastricht, een te Parijs en een te Elizabethville, in de Belgische Congokolonie.
De meeste dezer afdeelingen hebben een eigen bibliotheek, beleggen lezingen en voordrachten in de wintermaanden en zorgen er aldus voor, dat het Vlaamsche zaad in goede aarde blijve gedijen, terwijl het hoofdbestuur ieder jaar vijf boeken uitgeeft, die aan alle geregeld hunne bijdrage betalende leden kosteloos worden toegezonden.
Het Davidsfonds is dan ook een sprekend voorbeeld van wat, in Vlaanderen, met wilskracht en uithoudingsvermogen kan worden bereikt.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd