[Nummer 1]
De Koningin-Moeder 50 Jaar Nederlandsche Staatsburgeres.
Deze maand herdenkt de Koningin-Moeder, dat zij vijftig jaren geleden Nederlandsche werd. Hare Majesteit stelt er prijs op, deze herinnering meer nog dan haar onlangs bereikten zeventigsten verjaardag, als feestdag te vieren.
En daarvoor is alle aanleiding. Het is een tijd van rijken zegen geweest; van trouw vervulde plichten: van voorbeeldig gevolgde roeping. Hartelijk werd de jonge gemalin van den grijzen koning hier ingehaald. 's Volks hart won zij terstond door haar eenvoud. Koningin Emma was reeds drie maanden na haar komst het Nederlandsch voldoende meester, om toespraken te beantwoorden. Nederlandsche was zij terstond met hart en ziel; volkomen en zonder voorbehoud gaf zij zich aan haar nieuw vaderland, waar een zoo groote taak haar wachtte. Aanstonds was zij geheel en ten volle Nederlands eerste burgeres, ging voor in alles waarin zij voor kon gaan, toonde belangstelling in elke uiting van het Nederlandsch leven.
De grootste tegenstanders van den monarchalen regeeringsvorm hebben moeten erkennen, dat onder het regentschap van Koningin Emma en daarna onder het koningschap van hare, in alle vorstelijke plichten zoo voortreffelijk ingewijde dochter. Nederland gestegen is in aanzien onder de volken.
Met nooit verflauwend plichtbesef heeft Koningin Emma de moeilijke en grootsche taak der opvoeding van Koningin Wilhelmina voltooid. Ook hier is elk woord over hetgeen heel het volk weet en waardeert, overbodig. Toen het regentschap ten einde was en, na de inhuldiging der jonge Koningin, de Koningin-Moeder de Nieuwe kerk verliet, bracht de bijeenverzamelde menigte haar een uit het hart opgewelde hulde. Onlangs weder, op 2 Augustus, juichten duizenden voor het paleis in Den Haag verzameld, haar toe met een warme genegenheid, die geen twijfel liet aan haar echtheid. Bij elke gelegenheid toont het Nederlandsche volk ondubbelzinnig, welke plaats deze voortreffelijke Nederlandsche vrouw in zijn hart inneemt.
