Neerlandia. Jaargang 32

Taalwacht

Onderbreken.

‘Is onderbreken een germanisme’, vroeg onlangs een onzer leden. Velen meenen dit, omdat het zoo goed als letterlijk het Hgd. unterbrechen weergeeft. Zoo zijn er vele woorden. Maar indien de woordvorming en beteekenis niet tegen die van het Nederlandsch indruischen, is er niets tegen, om een (nieuw) Hoogduitsch woord, desnoods letterlijk, in onze taal over te nemen. Onderbreken verzet zich in vorm noch afleiding noch beteekenis tegen het Nederlandsch en komt reeds in de 17de eeuw bij ons voor. Zonder eenige gewetenswroeging zegge en schrijve men: een reis, gesprek, onderhoud, enz. onderbreken.

Purisme en puristerij.

In De Schelde van 25 Aug. j.l. heeft H.(erman?) V.(os?) een artikel tover het bovenstaande onderwerp. Veel hieruit onderschrijven wij gaarne; dat men zich in Vlaanderen dubbel voor puristerij te hoeden zou hebben, die de onbeholpenheid in het taalgebruik daarbij nog in een allerbespottelijkst daglicht plaatst, zal de weldenkende schrijver niet meenen, tenzij hij er bij voegt, dat in de regeeringsbureelen door ondeskundigen op het gebied der Nederlandsche taal heel dikwijls allerbespottelijkste vertalingen worden gemaakt. De heer H.V. ziet ze stellig dagelijks en kan zeker wel 12 voorbeelden hiervan opnoemen tegen wij een. Wij zijn heel niet bang voor puristerij in Vlaanderen, zelfs niet in Nederland.

Ergerlijk!

In ‘Sport in Beeld’ schreef iemand onder den naam Breeroo fils. Is de verwaandheid al groot, om zich met Breeroo te

[p. 161]

durven gelijkstellen, ergerlijker is het nog onzen besten Nederlandschen blijspeldichter van een fils te voorzien. Hoe zou Breeroo zelf, die ‘een slecht mondje Fransch’ heeft gekend, zich geërgerd hebben aan zoo veel gemis aan eerbied voor het eigene!

Gezaghebbende taalverknoeiers.

Het Nederlandsch Woordenboek, dat iedereen als een standaardwerk zal en wil beschouwen, geeft beschamende voorbeelden van taalverknoeiing. Toch durven wij niet veronderstellen, dat de medewerkers niet goed weten of begrijpen, wat zij schrijven. Zoo troffen ons in een onlangs uitgekomen aflevering: zich verliezen (i. pl. v. verloren gaan, verdwijnen); zich.... afleidt (i. pl. v. afgeleid wordt); daarstellen (i. pl. v. tot stand brengen). De belangstellende kan de genoemde germanismen vinden op stam (kol. 563, kol. 571 en kol. 572) en op stamhof (kol. 581).

Ministerie van Defensie.

Talrijk zijn de berichten, die in allerlei vorm ons melden, dat de schrijvers over den bovengenoemden naam vallen. Wij herinneren er hen aan, dat het H.B. van het A.N.V. den naam (Lands)verdediging heeft gevraagd en het tot antwoord heeft gekregen, dat een Nederlandsche naam voor dit Ministerie in strijd met de Grondwet is. ‘Eventjes lachen’, zou de Haagsche Post zeggen. En wij vragen op onze beurt, of de naam Ministerie van Koloniën in overeenstemming met de Grondwet is. Is men in Nederland misschien nationaal, als men onwil met uitvluchten tracht te bemantelen?