Neerlandia. Jaargang 29

Ingezonden

Onverdiende lof.
(Een stem uit het Noorden.)

Een Vlaming zal den heer Waller Zeper stellig wel afstraffen voor diens vreeselijke ketterij, n.l.; dat ‘zij (het Vlaamsche meisje, vrouw geworden) hare kinderen zal opvoeden tot, natuurlijk, tweetalige-, maar in de eerste plaats Vlaamsche Belgen’. -

Gelukkig denken de ontwikkelde, Vlaamsche, meisjes van tegenwoordig er niet aan, om van hare toekomstige kinderen tweetalige Belgen (wat zijn dat voor wezens?) te maken. Maar zij willen van die kinderen eentalige Vlamingen (= Nederlanders) maken, die - zeker! - waar noodig óók Engelsch, Duitsch, Fransch, Latijn, Hebreeuwsch en Esperanto zullen kennen. (Dus: zeventaligen.)

De onverdiende lof echter, aan de Hollanders toegezwaaid, en waartegen ik wil opkomen, is hierin gelegen, dat Dr. W.Z. zegt: ‘....hier is de taal wel in tel’ - - Welnu, dat is niet zoo.

Want niet zoodra komen onze landgenooten in geheel dezelfde omstandigheden als hunne beschuldigde, slappe, Vlaamsche stamverwanten, (in plaatsen als Brussel, Gent, ja zelfs Antwerpen) of.... ze doen juist even slap en slaafs als die stamgenooten. en beginnen óók hun Fransch te hakkelen.^*)

En hoeveel beschaafden bezoeken te onzent niet bij voorkeur de ‘Eglise wallonne’. ofschoon ze geen druppel Waalsch- of Hugenotenbloed in de aderen hebben?

Ik ben er van overtuigd, dat niet een ‘beschaafde stand van tweetalige Belgen’ Vlaanderen zal redden, maar alléén: een nationaal-revolutionaire gezindheid, die de tricolore durft verwisselen tegen de leeuwenvaan, telkens als dit te pas komt. Alleen die gezindheid kan, en zal, Vlaanderen redden, en daarmee Groot-Nederland.

's-Gravenhage. Augustus '25.

H.P. SCHAAP.

*_**

*) En wie kent ze niet, de oomes en tantes, die uit Brussel en Esschen prentbriefkaarten verzenden, met het adres: ‘Monsieur et Madame...., La Haye’, of ‘l'Ecluse’.?