Afd. Kaapstad.
Het was een bemeedigende, voldoening gevende, verheffende bezigheid voor de werkzame leden van het A.N.V. in de N.R. Ct. van 13 Sept. het geestdriftige verslag te lezen van het afscheid van prof. en mevr. Molengraaff en het welkom aan prof. Casimir.
Wij moeten ons beperken tot een uittreksel:
‘Licht, bloemen en vlaggen .... de gezellige zaal van het Afrikaner Koffiehuis, door bekwame en welwillende handen voor de gelegenheid uitgedost, maakte een inderdaad schitterenden indruk.
Velen der aanwezigen hadden twee avonden tevoren reeds het genoegen gesmaakt van naderbij kennis te maken met prof. dr. en mevrouw Molengraaff. Zij zullen de ernstige, boeiende, leerzame rede van dien geleerden Nederlander over het kenmerk der Zuidafrikaansche geologie niet licht vergeten.
De zaal was geheel gevuld met blijde, vriendelijke menschen. Daar waren o.a. de eerbiedwaardige eerevoorzitter van het A.N.V. oud-president senator F.W. Reitz en echtgenoote, advocaat W. en mevr. Beyers, dr. en mevr. Groenman, de superintendent-generaal van onderwijs, dr. W.J. Viljoen en mevr. Viljoen, prof. F. Clarke, prof. M.C. Botha, de heer S. Hofmeyr en mejuffr. A. Hofmeyr, de heer en mevr. Michau, de heer C.E.Z. Watermeyer, M.A., L.L.B. van het Onderwijs Departement, de heer en mevr. H.A. van Hoogstraten, de heer Volsteedt, de redacteur van Ons Land, de heer en mevr. H.J. van Zuilen, de heer en mevr. Byleveld, mevr. en mejuffr. Wabeke, de heer en mevr. Steynmeyer, de heer Van Oosten, mevr. Schoeler, dr. K. de Lint, mevr. De Jong van Polsbroek, dr. Van Rooyen, prof. dr. Van Rooyen, ds. J.P. van Heerden en kapt. Weitsema, gezagvoerder van de Randfontein, en een paar honderd anderen. Het was een van de echte A.N.V.-avonden ..... met 'n volle zaal, een aangename, vriendschappelijke stemming, en gezichten, waarop vreugde en tevredenheid te lezen waren.
Mevrouw Loopuyt opende de verrichtingen met eenige welsprekende woorden, nadruk leggende op den weemoed, dien men moest gevoelen, bij 't afscheid nemen van zulke geliefde gasten van Zuid-Afrika, als prof. en mevr. Molengraaff voorzeker waren. Daarna heette zij den lang verwachten nu aangekomen gast welkom.
Mej. E. Luyt overhandigde daarop fraaie bloemruikers van Kaapsche bloemen aan de dames Groenman, Molengraaff en Loopuyt.
De heer J.L. Schoeler nam daarop het woord en sprak over de regelingen, die men getroffen had. Men had inderdaad de bereidwilligste medewerking ontvangen, het geheele land door, in gelijke mate van Nederlanders, Afrikaners en Engelschen. Het A.N.V., men moest dit nooit vergeten, is geen vereeniging van Nederlanders alleen. Men streefde, trachtte, naar onderlinge samenwerking, en dat gelukte. Daarvan was deze avond wederom een bewijs.
Dr. Groenman, de Nederlandsche consul, legde in welsprekende, gepaste bewoordingen nadruk op de omstandigheden, die aanleiding gaven tot deze groote en vriendelijke bijeenkomst.
Prof. Molengraaff wees er op, dat de Kaap vele schatten bezat, die herinnerden aan de eerste Westersche beschaving, die tot Zuid-Afrika was doorgedrongen. Hij voorspelde, dat naar mate de tijd verging, men meer doordrongen zou worden van de waarde van die kenteekenen. In dit verband, meende spr., bestond er een uitstekende opvoedende en opbouwende taak voor het Algemeen Nederl. Verbond, een instelling die zoo ontzaglijk veel goed doet. Het was aangenaam rond te zien in deze zaal, en te bemerken, hoe verschillende elementen van den ouden Dietschen stam hier broederlijk vereenigd waren. Spreker dankte het A.N.V., ook namens zijn echtgenoote, op de hartelijkste wijze voor de groote bewijzen van warme toegenegenheid, die zij hadden ondervonden.
Het is niet te veel te zeggen, dat prof. Casimir daarna met zijn optreden de harten van alle aanwezigen gewonnen heeft. Bescheidenheid sprak uit zijn waardeerende woorden over ‘den grooten Molengraaff’, uit zijn warme bewondering voor groote Afrikaners, zijn eerbied voor president Reitz, dien hij herkend had zonder nog aan hem voorgesteld te zijn.
Treffend was het oogenblik toen de bejaarde president Reitz naar voren trad en in een korte kernachtige rede waaraan de onvergelijkelijke humor van onze oudere Afrikaners geenszins ontbrak, hulde bracht aan prof. Molengraaff, dien hij reeds goed gekend had in den Boerenoorlog.
Het woord richtende tot prof. Casimir, zei spreker: ‘Die eerste ding wat ek gedink het net soos ik jou sien, is, daardie kêrl is 'n Afrikaner. Jij lijk mij heeltemaal 'n Afrikaner en daarom sal ons jou liefhê en jij sal Afrika lief krij, en as dan die tijd kom, dat jij gaan loop, dan dink jij net soos ek, en dan blij jij hier.’ (Langdurige toejuiching.)
Onder begeleiding van mevr. J. Luyt zong mevr. Van Loo-de Vries op voortreffelijke wijze eenige schoone Hollandsche liederen. Haar werd een schoone bloemenhulde gebracht.
Het jonge meisje Honikman, verscheen daarop op een verhoog en droeg voortreffelijk voor.
De heer B. Sowman, een Engelschman, maakte indruk op alle gemoederen, door zijn voortreffelijk zingen van ‘Slape Zoet’ van Hullebroeck. Men was er 't algemeen over eens, dat zijn uitspraak van 't Nederlandsch onberispelijk was.
Een klein koor, samengesteld uit jonge dames en heeren, Afrikaners en Hollanders, zong daarop een reeks leuke Hollandsche en Afrikaansche liedjes, die zeer in den smaak vielen.
Na de rust voerde mejuffr. Irene Donnan, in een verondersteld Hollandsche kleederdracht, tot groote bewondering van iedereen, een klompendans uit.
Dr. W.J. Viljoen vergastte zijn hoorders op een van die aangename en tevens doorwrochte toespraken, waarnaar iedereen steeds met werkelijk welbehagen luistert. Hij verzekerde dat het in Zuid-Afrika nooit zoo gunstig heeft gestaan met de Hollandsche kultuur en de Hollandsche taal - in den Afrikaanschen vorm - als op dit oogenblik.’
Nog hebben wij alle sprekers en zangers niet vermeld van dezen belangwekkenden avond welke met het gemeenschappelijk gezongen Wilhelmus bezegeld werd.
Men verstaat aan den voet van den Tafelberg beter de waarde der oudhollandsche spreuk ‘eendracht maakt macht’ dan .... in 't moederland.
* * *
Even voor het afdrukken van dit nr. kwam het bericht dat de Afd. op waardige wijze den verjaardag van Koningin Wilhelmina heeft gevierd met een kinderfeest.
De beteekenis onzer beginletters.
Algemeen Afrika
Nederlandsch Nederland
Verbond Vlaanderen
Hebt gij al sluitzegeltjes besteld, waarop de drie stamlanden als drie zeilende barken zijn voorgesteld?
Zie de afbeelding op den omslag.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd