Neerlandia. Jaargang 25

Nationaal zelfbewustzijn.

Er zijn dezen zomer twee vlugschriften verschenen, die ons nationaal bewustzijn kunnen versterken. Het A.N.V. heeft dan ook hare verspreiding bevorderd en beveelt de lezing in wijden kring aan.

De heer Mr. C.L. Torley Duwel, de samensteller van Nationaal bewustzijn... ook in Nederland, is niet tevreden over de Nederlanders van thans en, warm vaderlander als hij is, schreef hij in De Nederlander een reeks opstellen om ons volk wakker te schudden en te brengen tot een fier nationaal bewustzijn. Die opstellen zijn onder genoemden titel vereenigd uitgegeven bij H.D. Tjeenk Willink te Haarlem. Oud-Luitenant-Generaal Van Terwisga schreef er een inleiding bij.

Het is een boekje, dat verdient veel gelezen te worden. Uit iederen regel spreekt een innige liefde voor eigen land en volk. Krachtig wil Schr. zijn volk hebben, krachtig, gezond, kerngezond van lichaam en geest! De overdaad, die - waarlijk niet alleen in ons land - in tal van kringen heerscht, is hem een gruwel. Tucht, orde, arbeidzaamheid en godsdienstzin heersche er in ons land; en buiten de grenzen zij een Nederlander er trotsch op Nederlander te zijn!

Weerbaar zij het volk om zijn bestaan te verzekeren ook in de moeilijke tijden, die Schr. komen ziet, al begroet hij den Volkenbond met sympathie. Wie in de toekomst niet weerbaar zal zijn, zal te gronde gaan. Men leze het hooggestemde betoog, ook al kan men misschien niet in alle opzichten met den schrijver meegaan. Het is op zich zelf al een genot eens een echt Nederlandschen Nederlander te hooren spreken!

De bekende verslaggever van Het Vaderland, de heer ‘R’, is naar aanleiding van het bergen van de Libery Glo, - die ‘nationale zegepraal onzer bergingskunst’ - met zeelieden aan het praten geraakt. Bij die gesprekken merkte hij op, hoe ‘de inboorlingen op de eilanden en aan de zeegaten in het Noorden bij hun prachtige verhalen vol onbewust-martialen gloed en onbewustkostelijk zeemanslatijn telkens onze Marinemannen noemen, hoog en laag. Er is daar in den oorlogstijd een wederzijdsche eerbied voor elkanders daden geboren, die een burgerhart hoogelijk verrast....

En dit was voor iemand als den Heer ‘R’ reden te over om eens grondig kennis te maken met die marinemannen en eens ter dege te onderzoeken, wat de Marine gedurende den oorlog - we zouden haast zeggen: onopgemerkt - voor grootsche daden heeft ver-

[p. 148]

richt met haar materieel, dat - nu, dat aan... bescheiden eischen voldeed! Toen volgden er in Het Vaderland een reeks artikelen, die in geestdriftige, dikwerf ontroerende taal vertelden van het prachtige mobilisatiewerk der Marine... een openbaring voor velen!

O zeker, we zijn zonder vechten van den oorlog afgekomen, althans zonder vechten met een buitenlandschen vijand, want de ondraaglijke ramp, dat Amsterdam eens rijst inplaats van aardappelen kreeg, heeft toch nog eenige dooden gekost!... Maar leger en vloot zijn toch niet tegen een buitenlandschen vijand opgetrokken, ze hebben het dus zoo bar niet gehad... Welnu, dan leze men eens het boekje, dat nu is uitgegeven door het Hoofdcomité voor een Marine-rampenfonds en een Marine-monument, waarin de opstellen van den heer ‘R’ uit Het Vaderland zijn verzameld onder den titel: Wat onze Marine in de Oorlogsjaren heeft gedaan en wat ons Volk thans moet doen. Wie die opstellen leest, krijgt een diepen eerbied voor onze Marinemannen, hoog en laag... als hij tenminste nog iets navoelt van de nationale glorie uit de dagen van Tromp en De Ruyter, Van Galen en Van Speyk.

Door het boekje aan te schaffen steunt men bovendien het mooie doel van het Comité.