Een verkeerd standpunt.
Dr. T. De Vries, die eenige jaren geleden lector in Nederlandsche geschiedenis en letterkunde was aan de Universiteit van Chicago en zijn lezingen in boekvorm uitgaf, schrijver ook van een belangrijk werk over den invloed van het Nederlandsch op de Engelsche taal en letterkunde, en eerelid der Afd. Chicago. bedankte onlangs als lid van het Algemeen Nederlandsch Verbond.
Naar de reden gevraagd, antwoordde hij overtuigd te zijn ‘dat het nadeelig werkt voor jonge Hollanders in America om hen te veel bij het Hollandsch te houden. Holland voor de Hollanders, America voor de Americanen en wie hier komt om de privilegies van het land te genieten, behoort Americaan te worden en te zijn.’
De zonderlingheid dezer redeneering springt onmiddellijk in het oog, wanneer men de laatste stelling voor alle landen doorvoert en staat gelijk met een verbreking van de banden des bloeds.
De voorzitter der Afd. Chicago, de heer L. Holstein, wien wij mededeeling deden van de opvatting van Dr. De Vries, schreef ons:
‘Wat de meening betreft, dat het Verbond nadeelig werkt voor jonge Hollanders in Amerika, die bewering laat ik voor 's dokters rekening. Want waarom dan ook niet voor oudere Hollanders? Misschien hangt het af van wat men door “nadeelig” verstaat. Ik voor mij durf beweren - en ik meen in dezen te kunnen meespreken, ik ben Amerikaansch burger, heb nagenoeg 35 jaren in dit land gewoond en ik heb omgang gehad met menschen van allerlei nationaliteit - dat die immigranten, die alle verbinding met het land hunner geboorte afbreken, op verre na niet de beste Amerikaansche burgers worden. En dat de verbreking dier verbinding met het moederland geldelijk nadeelig zou zijn, is onmogelijk.
Nu is het waar, dat wij hier geen Nederlanders kun-