De Hollandsche Vrouw in Zuid-Afrika.
Men schrijft ons van bevoegde zijde:
Nu Zuid-Afrika meer en meer in Nederland bekend wordt en hier ook als immigratieland de aandacht begint te trekken, vraagt ook menige Hollandsche vrouw naar hare kansen van slagen daarginds.
En inderdaad biedt Zuid-Afrika aan een zekere categorie van onze meisjes een aardige toekomst.
Pleegzusters namelijk vinden daar een ruim en lucratief arbeidsveld, vooral zij, die op een diploma voor kraamverpleging kunnen bogen; zoowel particuliere verpleegsters als hospitaalnurses vinden er een goed bestaan als zij de Engelsche taal beheerschen.
Wat huishoudelijke krachten betreft, komen eigenlijk alleen diegenen in aanmerking, welke de geheele leiding van een huishouden op zich kunnen nemen en uitstekend kunnen koken en inmaken, daar het gewone dienstbodenwerk meest door kaffermeiden wordt verricht.
Ook Nederlandsche onderwijzeressen zijn er welkome gasten. Maar zij moeten in staat zijn de lessen in het Engelsch te geven, en, willen zij vooruitkomen, ook in het Hollandsch-Afrikaansch kunnen onderrichten.
De goede kansen zijn echter alleen weggelegd voor hen, die, energiek en doortastend, vol doorzettingsvermogen, emigreeren met het vaste voornemen zich een goed bestaan te scheppen, dus niet tegen flink aanpakken en ferm werken opzien, want hard werken is er de boodschap.
Vrouwen, die zonder deze eigenschappen, in hun eigen land ‘er niet komen’, zullen evenmin in Zuid-Afrika slagen.