Neerlandia. Jaargang 25

Amerika.

Jaarverslag Mexico D.F. over 1920.

Einde October 1920 liet de ‘Hollandia’ van de Koninklijke Hollandsche Lloyd haar anker vallen in de haven van Veracruz. Wat een jaar geleden nog een vrome wensch leek, thans is die vervuld: er bestaat een geregelde passagierdienst onder Nederlandsche vlag tusschen ons land en Mexico, en deze lijn is tevens de beste verbinding van Mexico en Cuba met Engeland en het Noorden van Europa. En het is een prettig gevoel, te weten, dat dit slechts ééne der vele nieuwe lijnen is, die de Nederlandsche vlag op den heelen aardbodem vertoonen en den Nederlandschen invloed doen groeien.

‘De Handel volgt de vlag!’ Zal dat ook werkelijk zoo zijn in Mexico? Te veel krijgt men hier den indruk, dat de Nederlandsche exporteur eerst gunstige resultaten wil zien, om dan te beslissen, of hij de Mexikaansche markt verder zal bewerken. Dat is de omgekeerde wereld! De Nederlandsche kaasexporteurs hebben jaren lang moeite noch kosten gespaard om er hun artikel in te werken, en plukken daarvan nu nog steeds de vruchten. Mochten de kosten van zulk een propaganda-tocht thans te hoog zijn voor één enkele handelsfirma, waarom dan niet samengewerkt met andere huizen, zooals het buitenland dat ook doet.

Mexico staat geheel op de goudbasis en is, ondanks de crisis, die het nu, samen met de heele wereld, doormaakt, een zeer koopkrachtig land, dat op den duur de kosten van een dergelijke voorbereiding ruim terug zal vergoeden.

Ook de Holland-Amerika Lijn breidde haar vrachtvaart op Mexikaansche havens uit, zoodat we niet over gebrek aan vlagvertoon behoeven te klagen. Jammer is het zeker, dat alle schepen op weg naar Mexikaansche havens zooveel tijd verliezen door de treurige toestanden in de haven van Havana, en dikwijls ook nog door staking of gebrek aan ligplaats te Veracruz; het ware zeer zeker te wenschen, dat hierin spoedig verbetering kwam.

Zal ook de Westkust binnenkort de Nederlandsche vlag in haar havens zien? De Holland-Amerika Lijn opende immers dit jaar een vrachtdienst door het Panama-kanaal op de Westkust van Noord-Amerika; die schepen varen dus langs Mexico, en al staat het

[p. 49]

Westen van deze Republiek ook zeer sterk onder den invloed van Californië, wat handel aangaat, wij hopen toch, dat er voortaan voldoende Europeesche vracht zal zijn, om af en toe het aanloopen van belangrijke havens, als Mazatlan, Manzanillo, noodig te maken.

Nadat gedurende de schier eindelooze revolutionaire jaren onze Nederlandsche kolonie kleiner en kleiner was geworden, totdat er bijna niets meer van over was,



en er ook nu nog in het binnenland, Tampico natuurlijk uitgezonderd, bijna geen Nederlander woont, kunnen we gelukkig voor het verslagjaar een flinken groei constateeren en wij twijfelen er niet aan, of dit zal ook voortaan elk jaar het geval zijn. Op goed geluk naar dit land te komen, moet in het algemeen nog steeds worden afgeraden, doch wie goede handels- en vooral talenkennis bezit, en eerst eens de noodige inlichtingen heeft ingewonnen, ontmoet hier altijd wel een kans van slagen.

Door de vermeerdering van het aantal landgenooten in de Republiek bloeit ook het Juliana-Hulpfonds, de steun voor tijdelijk in nood verkeerende Nederlanders, daar zoo wat een ieder in hoofdstad en Tampico hiertoe bijdraagt.

Er is 't laatste jaar veel gereisd, zoowel naar het vaderland als hier te lande, en uit Tampico vooral kwamen velen naar de hoofdstad. De algemeene veiligheid in de Republiek is veel verbeterd, vooral sinds de korte revolutie van Mei 1920, die jammer genoeg aan President Carranza het leven kostte. De tijdelijke President De la Huerta slaagde er in, alle opstandige elementen tot onderwerping te brengen, waardoor het land in korten tijd met geweldige schreden vooruit ging op den weg der pacificatie. Op 1 December 1920 nam de nieuwe President Alvaro Obregon het bewind over, onder niet al te gunstige omstandigheden, want samen met de heele wereld gaat ook Mexico door een geweldige na-oorlogscrisis, en de toenemende werkelooshied doet vermeerderde onrust en onveiligheid vreezen. Laten we echter het beste hopen voor de toekomst! De verhouding tot de Vereenigde Staten schijnt gunstig te zijn en de Amerikanen hebben dit laatste jaar geen moeite gespaard om hun handel hier duurzaam te vestigen, waarin zij als naaste en kapitaalkrachtige buren zullen slagen, toch altijd nog heel wat mooie kansen voor Europeesche landen overlatend. De finantieele reorganisatie van

[p. 50]

Mexico zal ook met hulp der Vereenigde Staten moeten plaats hebben, liefst zoo spoedig mogelijk; de vraag is alleen maar tegen welke rente!

1920 was een jaar van vooruitgang; laten wij hopen, dat ook 1921 voor Mexico en de Nederlandsche kolonie alhier gunstig zal zijn!

K. ANSOUL,

Vert. Alg. Ned. Verbond.

Apo. 567.

Mexico, D.F., Januari 1921.

Naschrift ter gedachtenis.

Met weemoed plaatsen we dit verslag, want de schrijver, onze voortreffelijke vertegenwoordiger voor Mexicostad is niet meer. 14 Maart bereikte zijn familie het droevig draadbericht, dat hij 11 Maart plotseling is overleden. De belangen van het A.N.V. heeft hij steeds met groote toewijding behartigd. De vorige maand schreef hij ons nog verheugd te zijn weer eens met vacantie naar Holland te komen en het Dagel. Bestuur weder een bezoek te zullen brengen.

Het heeft niet mogen zijn.

Onze dankbare herinnering blijft aan een goed Nederlander, die ook in den vreemde zijn nationaliteit hoog hield en onzen naam eer aan deed.
Red.