Neerlandia. Jaargang 24

Stoere werkers op Spitsbergen.

Ieder goed Hollander leest met opgewektheid, wat men uit Spitsbergen telkens in de N.R.Crt. schrijft over de stoere werkers aldaar, die helpen Oud-Hollands naam hoog te houden.

Als men leeft in een maatschappij, die 't vraagstuk schijnt te willen oplossen, hoe men voor zooveel mogelijk geld zooweinig mogelijk arbeid zal verrichten, zijn zulke berichten uit het Noorden een ware verademing; een frissche, gezonde, krachtige levensadem.

Moge 't opkomend geslacht die correspondenties uit Spitsbergen niet overslaan; lamlendigheid worde er door gebannen!

Met genoegen lazen we in de correspondentie van 22 Aug. (N.R.Crt. van 8 Sept.):

‘Veel is er alweer veranderd. Het lied van Hinkie-Pinkie wordt zelden meer gehoord. De liederenbundel van het Nederlandsch Verbond heeft glansrijk de overwinning verkregen en vaak hooren we ongeoefende maar vroolijke forsche mannenstemmen de Hollandsche liederen zingen onder begeleiding van een mandoline.’^⋆)

⋆) 't Doet ons denken aan 't bekende:
Of... aller ziel en zin smelt luidkeels zich ineen en Nova-Zembla hoort de Psalmen van Datheen.