Vlaanderen.
Vlaanderen gespoord!
Wat kan de blinde staatszucht brouwen,
Wanneer zij raast uit misvertrouwen.
11 Juli 1920 zal een gedenkdag blijven in de Vlaamsche Beweging, van grooter beteekenis dan alle processen tegen ware en vermeende activisten, dan de vervolgingen waaraan al wat Vlaamsch is sedert het sluiten van den wapenstilstand in 1918 in steeds feller hevigheid bloot staat.
De niet weg te redeneeren fout van die Vlamingen, welke met behulp van den overweldiger van België hun tachtig jaar uit eigen kracht tevergeefs geëischt recht, meenden te kunnen veroveren, blijkt meer en meer slechts een voorwendsel om alle Vlamingen over dezelfde kam te scheren en aanleiding om nu maar in eens heel dat volk te knechten; alsof een volk met zulk een grootsch verleden, dat in 1302 op het slagveld van Groeninge zijn zelfstandigheid bevocht, op den duur zulk een knechtschap zou dulden.
Vele jaren is de wereldvermaarde Gulden-Sporenslag door de Vlamingen herdacht; 11 Juli was de Vlaamsch-nationale feestdag bij uitnemendheid en toen de wereldoorlog uitbrak was het zelfs de Koning van Walen en Vlamingen, die zijn volk tot verdediging van den vaderlandschen grond opriep met den kreet: Gedenk den slag der Gulden Sporen!
En nu de Vlamingen, getrouw aan hun verleden, en getergd door de stelselmatige onderdrukking, die hun tot heden nog wordt aangedaan, op 11 Juli wederom wilden getuigen van hun onuitbluschbare liefde voor hun taal en zelfstandigheid en de meest loyale Vlaamsch Belgen daaraan hun zegel hechtten, heeft ‘blinde staatszucht’ een eeuw van onrecht bloedig bekroond.
Door heel Vlaanderen is de gedenkdag een zegedag geworden voor de Vlaamsche Beweging en de voor het Antwerpsche bloedbad verantwoordelijke magistraten hebben wederom een martelaar gemaakt, wiens vroege dood en koninklijke uitvaart velen ten leven zal wekken.
Dat een minderheid meent aan een meerderheid van medeburgers hun burgerrechten te kunnen onthouden zonder op den duur een burgeroorlog te ontketenen, is verbijsterende politieke kortzichtigheid.
En dan te weten, dat in de Vlaamsche natie een volkskracht sluimert, die, tot volle ontplooiïng gebracht, België tot welvaart, eer en roem zal kunnen strekken.
Wie opent de verdwaasden eindelijk de oogen!