Neerlandia. Jaargang 23

Zuid-Afrika

Studiefonds voor Zuid-Afrikaansche Studenten.

Aan het verslag der N.Z. Afd. Ver. is het volgende omtrent bovengenoemd fonds ontleend:

Al is het getal onzer studenten zeer geslonken en gedaald tot 27, de aanvragen om studiebeurzen nemen in den laatsten tijd zóó toe, dat wij vol verwachting den komenden tijd tegenzien. Wij spreken onze groote blijdschap hierover uit, omdat er uit blijkt, dat, hoeveel de oorlog ook hebbe veranderd, het verlangen van veel Afrikaners om hier te studeeren niet is verzwakt. Onder hen, die wij weldra hopen te begroeten, bevinden zich medici, technici, scheikundigen, paedagogen en een filosoof-litterator. En zij zullen weer voorloopers zijn van anderen.

De Kaapsche medische studenten weten nu immers, dat de studie hier niet meer zóó lang behoeft te duren als vroeger. De heer P.W. Eksteen, die in 1918 hier kwam als B. Sc. en die twee jaar anatomie en physiologie bad gestudeerd, deed in September van datzelfde jaar in Amsterdam zijn candidaats-examen. Zoo iets was nog nooit voorgekomen. De ontwikkeling der med. studie aan de

[p. 83]

Kaapsche Universiteit had het mogelijk gemaakt. Wij maakten de medische faculteiten onzer andere Universiteiten hierop opmerkzaam en ontvingen van haar het verblijdend bericht, dat ook zij bereid waren, op dezelfde wijze als de Amsterdamsche faculteit de Afrikaansche studie te erkennen.

Wij rekenen voortaan op een grooter getal medici, en zijn er verzekerd van, dat onze Regeering en onze Universiteiten, die tot nu toe zoo bereid waren, de studie der Afrikaners te bevorderen, ook verder zullen medehelpen om de Afrikaansche graden, die bij de ontwikkeling der Afrikaansche universiteiten worden ingesteld, te doen erkennen. Het is voor Nederland een niet hoog genoeg te schatten belang, dat de wetenschappelijke band met Zuid-Afrika sterker wordt. Dat zal steeds meer het geval zijn, naarmate wij de wegen kunnen banen, waarop de Afrikaansche jongelui hier kunnen vinden wat zij zoeken.

Wij achten het toenemen van het getal aanvragen voor beurzen, zóó onmiddellijk na den wapenstilstand, een zeer bemoedigend verschijnsel, en verwachten, dat het getal onzer studenten, dat in de laatste jaren daalde, weer zal stijgen.

In het afgeloopen jaar verlieten ons de heeren: dr. C.F. Groenewald, geb. te Boshof, O.V.S., die te Groningen tot doctor in de Nederlandsche letteren promoveerde op een proefschrift: ‘Rijmpies en Raaisels, Bijdräe tot die Suid-Afrikaanse volkskunde’; dr. T.J. Hugo, geb, te Tulbagh, die aan dezelfde universiteit den graad van doctor in de wijsbegeerte behaalde op een proefschrift ‘Karaktertiepes van kinders en hulle behandeling’; S.P. Barnard, docts. Ned. letteren, die ter wille van het voltooien van zijn proefschrift de Kaapsche archieven moest raadplegen en weldra hier hoopt te komen promoveeren. Voorts de heeren: Iz. J. Joubert, G.S. v.d. Merwe en C. van Niekerk, die als artsen naar hun vaderland terugkeerden; dr. D.J. Keet, die aan de Vrije Universiteit promoveerde op 'n proefschrift over ‘Wezen en waarde van het gebed’, en Th. Wassenaar, arts, die als dichter van niet-onverdienstelijke liederen zich reeds naam heeft gemaakt.

Met blijdschap zagen wij zoo velen huistoe gaan.