Neerlandia. Jaargang 23

Amerika.

Statistiek
betreffende Nederlandsche Landverhuizing naar Amerika.

Het ‘Bureau of the Census, Department of Commerce and Labor’ gaf van het Nederlandsche element in Amerika 104.931 personen op als in Nederland geboren.

Dit getal is gestadig geklommen van slechts 9848 in 1850 tot 28.281 in 1860; tien jaren later was het 46.842 en de daarop volgende census in 1880 gaf 58.090 aan.

In 1890 waren er 81.828 Nederlanders van Nederlandsche geboorte en de volkstelling van 1900 geeft het bovengenoemde getal van 104.931.

Van deze Nederlandsche immigranten hadden de staten Michigan met 30.406 en Illinois met 21.916 ongeveer de helft.

Daarna komen: New-Yersey 10.261, Iowa 9.388, New York 9.414 en Wisconsin 6.496.

Verder hebben Minnesota 2.717, Ohio 1.719, Indiana 1.678, South Dakota 1.566, California 1.015. De volgende zevenstaten hebben kleine nederzettingen van Nederlandsche landverhuizers: Massachusetts 993, Nebraska 885, Kansas 875, Missouri 812, Pensylvania 637, Washington 632 en Utah 523.

In de overige staten der Unie zijn de Nederlandsche landverhuizers overal in te kleinen getale verspreid om ergens eene nederzetting te vormen. Van 1820 af, toen de immigratie-opgaven officieel begonnen, kwamen er van Nederland in de eerste tien jaar van 1820-30 slechts 1.078 personen aan, de volgende tien jaar 1.412. Van 1840-50 echter 8.251 en van 1850-60 zelfs 10.789. Verder van

1860-70:	9.102
1870-80:	16.541
1880-90:	53.701
1890-1900:	31.816
1900-1909:	40.728

[p. 81]

Sedert 1820 immigreerden van Nederland naar Amerika 173.418 personen.

Het spreekt van zelf, dat het Hollandsch-Amerikaansch element, de hier geboren stamverwanten, aanmerkelijk grooter is dan het getal in dezen tijd hier aangekomen, want het Nederlandsche ras is nog niet zoozeer gemoderniseerd dat zooals bij vele Yankees het een- of twee-kinderenstelsel regel werd. Vooral waar de Nederlandsche stamverwanten huwelijken gesloten hebben, heeft men gewoonlijk groote gezinnen. Nederlanders die Amerikaansche vrouwen hebben gehuwd hebben echter gewoonlijk geen, een of slechts twee kinderen. Ook wordt, waar de moeder eene Amerikaansche, is, de aansluiting met het Nederlandsche element hier, gewoonlijk alspoedig verbroken. Velen in Amerika, geboren uit Nederlandsche moeders zijn daarentegen door en door Nederlandsch in taal, aard en zeden, ofschoon ze Nederland nooit gezien hebben, of zullen zien.

In dit verband is het van belang op te merken, dat de vrouwelijke landverhuizers van Nederland geregeld ongeveer de helft in getalsterkte bedragen van de mannelijke Nederlandsche landverhuizers. Het rapport van den ‘Commissioner General of Immigration’ geeft aan voor de jaren 1904 tot en met 1909 voor Nederlandsche immigranten:

1904	-	mannelijke	5.191,	vrouwelijke	2.641
1905	-	mannelijke	5.693,	vrouwelijke	2.805
1906	-	mannelijke	6.526,	vrouwelijke	3.209
1907	-	mannelijke	8 362,	vrouwelijke	4.105
1908	-	mannelijke	5.789,	vrouwelijke	3.737
1909	-	mannelijke	5.131,	vrouwelijke	2.983

Het is misschien niet ondienstig eenige andere Europeesche naties vergelijkenderwijze te stellen naast het Nederlandsche landverhuizersgetal van 173 418, aangezien het de oeconomische beweeggronden der immigratie in een helder licht stelt. Zoo zijn er bijvoorbeeld van Ierland gedurende denzelfden tijd aangekomen 4.193.780, terwijl van de grootere Engelsche bevolking slechts 3.042.785 en van Schotland 484.230 kwamen. Het gezamenlijke immigratie leger van Groot-Biittanje en Ierland naar hier is het grootste van allen n.l. 7.747.325. Duitschland zond hierheen 5.358.265, Oostenrijk-Hongarije 2.018.064, Italië 2.874.592 landverhuizers, terwijl van Rusland en Russisch-Polen 2.329.109, van Frankrijk 468.348 aankwamen. Geen der kleine naties hebben Ierland zelfs bijna geëvenaard in landverhuizing naar hier; b.v. Noorwegen en Zweden, die Ierland het naast komen, wijzen voor die jaren 1.649.730 landverhuizers aan. Denemarken 253.488 België 100.288, Zwitserland 235.807. De totale immigratie van Europa naar Amerika is ongeveer 25.000.000. Het is deze toevoeging van Europeaansche immigranten, die Amerika tot een wereldmacht heeft ontwikkeld. Wanneer men deze getallen oordeelkundig met de rijke hulpbronnen van dit reusachtig land verbindt, komt men al dadelijk tot het besluit, dat het ontwikkelingsproces snel moest gaan en de groote vlucht der Nieuwe Wereld noodgedwongen allereerst in de materieele scheppingsperiode ligt met de belofte echter, dat zich hier ook mettertijd een rijk cultuurleven zal kunnen ontplooien.

Ook onze Nederlandsche landverhuizers hebben deelgenomen in de stoffelijke ontwikkeling der groote republiek. De Nederlandsche boeren in wat nu de ‘Middle West’ genoemd wordt, hebben mede den pioniersarbeid der landbouwers verricht in Michigan, Illinois, lowa, Wisconsin, Minnesota en South Dakota. Ook hebben ze in deze eenzijdige arbeidswereld de geestelijke belangen niet vergeten. Dit stempelt de Nederlanders bij de Amerikanen tot een kerksch volk. En de Amerikaan eert den Nederlander hierin te meer, omdat hij gevoelt, dat de Nederlanders den godsdienst ernstig opnemen en hem niet, zooals de Amerikanen, overal in het maatschappelijk leven met pralenden trots, maar met weinig diepte in het persoonlijke leven ten toon spreiden. De Christelijk Gereformeerde Kerk in Amerika, die bijna overal den eeredienst onderhoudt in de Nederlandsche taal, heeft 241 kerken, waarvan 65 vacant. Tot de gezamenlijke kerkorganisatie behooren 18331 gezinnen met 40.768 kerkleden en een gezamenlijk zielenaantal van 92.773. Aansluiting met het moederland, de moedertaal en den gereformeerden godsdienst, waarvan de republiek der Vereenigde Nederlanden de geschiedkundige overlevering onderhoudt, kan èn voor de kerk hier èn voor het oude Vaderland slechts voordeden afwerpen. Ook denk ik, dat deze wenschelijkheid wel in vervulling zal gaan, indien het ernstig ter hand wordt genomen.

A.v.C.P. HUIZINGA.

Naschrift.

In zake landverhuizing is dezer dagen feitelijk besloten voor ten minste vier jaren geene landverhuizers meer toe te laten, behalve van Cuba, Mexico, Canada en New-Foundland.

* _* *

In verband met het bovenstaande is het van belang kennis te nemen van hetgeen de Ned. Ver. Landverhuizing meedeelt omtrent gunstige beoordeelingen, die Nederlandschen landverhuizers ten deel valt:

De directeur van de ‘Geological Survey’ van den Staat Mississippi schrijft d.d. 5 April j.l.o.a. het volgende:

‘Waar de Hollanders bekend staan als vlijtig, sober en ordelievend, is er alle reden om aan te nemen dat landverhuizers uit Nederland hier goed zullen worden ontvangen.’

Het departement van ‘Agriculture and Labor’ van den Staat North Dakota schrijft d.d. 4 April 1919 o.m. het onderstaande:

‘Er zijn reeds eenige Nederlandsche kolonies in onzen staat gevestigd, uw landgenooten hebben getoond werkzame en vooruitstrevende menschen te zijn en rustige burgers. Het totaal aantal uwer landgenooten in North-Dakota is echter slechts klein en verscheidenen zouden dus welkom zijn, daar zij geacht worden gewenschte en eerste klasse burgers te zijn.’

De secretaris van de ‘Chamber of Commerce’ te Albuquerque, New-Mexico, zegt in zijn schrijven van 16 April l.l.:

‘Het spreekt vanzelf dat landverhuizers uit Nederland de meest gewenschte boeren in New-Mexico zouden zijn.’

De ‘Industrial Immigration Agent’ van de Gulf and Ship Island Railroad te Gulfport Miss, schrijft op 1 April 1919 o.a.: ‘de goede reputatie, die uw brave landgenooten zich hebben verworven, maken hen tot de meest gewenschte immigranten waarmee ik bekend ben’.

[p. 82]

De ‘Commissioner of Immigration’ van den Staat South-Dakota schrijft d.d. 21 April j.l. over onze landgenooten: ‘Wij zijn tot de overtuiging gekomen, van uw landgenooten te mogen aannemen, dat zij steeds zeer goed terechtkomen.’

Ook in Argentinië worden de Nederlandsche boeren gaarne gezien en naar waarde geschat, zooals blijkt uit van betrouwbare zijde ontvangen mededeelingen.

Zeker niet minder gunstig is het oordeel van de autoriteiten in Nova-Scotia (Canada). In een jaarverslag van den ‘Secretary of Industries and Immigration’ wordt over de Nederlanders het volgende oordeel uitgesproken:

‘Nederlanders zouden ongetwijfeld blijk geven eerste-klasse kolonisten te zijn bij vestiging in onze provincie; het zijn eenvoudige, werkzame en politiek rustige menschen. Op landbouwgebied in het zuivelbedrijf, in algemeene ontwikkeling, enz. doen de Nederlanders niet onder voor eenig volk ter wereld, gewoonlijk geven zij ook blijk een helder verstand te hebben.’

N. Ct.