Een raar woord.
In een stuk over bestuursregeling in Indië zagen wij onlangs gesproken over ‘dessa's en negorijen’, d.w.z. dorpen en dorpen, want het verschil bestaat alleen hierin dat op Java een dorp désa en op andere eilanden negrie genoemd wordt (negrie beteekent ook stad en zelfs land). Dat men in plaats van désa, dessa schrijft, is daar te laten, maar het is verkeerd het woord negrie te vervangen door negorij, niet alleen omdat de uitspraak van beide niet dezelfde is, maar ook omdat, tengevolge van de zonderlinge spelling, aan het woord ‘negorij’ een andere beteekenis gegeven wordt dan aan ‘negrie’. Men legt den klemtoon op de eerste lettergreep, spreekt de o dof uit en zegt ‘négerij’, en van de 10 Hollanders zullen er 8 zijn die denken dat het zeggen wil, ‘een plaats waar negers wonen’. Van een klein, onaanzienlijk, vervelend plaatsje zoowel in Nederland als in Indië, hoort men zeggen, ‘wat 'n negerij!’, maar niet ‘wat 'n désa’. De spelling van negorij is vermoedelijk afkomstig uit den tijd toen men bijvb. ook artillerij schreef, waarin de dubbele ij toch wel als ie, en niet als ei uitgesproken zal zijn, en zoo zal dan ook de bedoeling geweest zijn ‘negorij’ uit te spreken als négerie; maar toen later de dubbele ij den klank van ei kreeg, werd ‘negrie’ verkeerdelijk ‘negerei’.
Men schaffe dus de spelling ‘negorij’ af en vervange die door ‘negrie’
N.M.L.