Neerlandia. Jaargang 19

De vlag van Nieuw-York.

Den 24sten Juni heeft Nieuw-York een nieuwe vlag gekregen. Ze is in de kleuren van de oude prinsevlag, oranje-blanje-bleu, met het wapen van de stad in de witte baan. Maar de banen waaien niet met den wind mee uit, ze staan er dwars op. Dat geeft de vlag wel een ander karakter. De liggende banen maken een zwieriger, de staande banen een stugger indruk; de liggende laten zich gaan, spelen met den wind, de staande streven er tegen in, verzetten zich. Misschien wekt een vlag als de Fransche, en de Nieuw-Yorksche van nu, meer den indruk van kracht, maar dat gaat zoo ver als dat gaat, want toen de burgemeester van Nieuw-York de nieuwe vlag aanvaardde uit de handen van den consul-generaal der Nederlanden, sprak hij juist van de kracht en de onversaagdheid der oude Hollanders, stichters van Nieuw-Amsterdam en grondleggers van Nieuw-York. Zijn stad heeft altijd den band met het oude Holland aangehouden en de keuze van het oranje-wit-en-blauw voor de vlag van de wereldstad aan de Hudson is een nieuw bewijs, hoezeer men ginds prijs stelt op het gemeenschappelijke verleden.

Mr. A. van de Sande Bakhuyzen, onze consul-generaal, bood burgemeester en schepenraad van Nieuw-York op het stadhuis de nieuwe vlag aan uit naam van Amsterdam, de moederstad, die met de trotsche dochter in het Westen zoo nauw verbonden is, dat hij mocht zeggen, dat als het Nieuw-York goed gaat het ook Amsterdam goed gaat.

Burgemeester Mitchel hield een rede vol vleiends voor ons land. En al kan men dergelijke lofspraak

[p. 184]

als Nederlander nooit aanhooren, zonder zich een oogenblik beklemd te voelen bij de gedachte, water voor den Nederlandschen stam en de Nederlandsche taal in het nieuwe werelddeel is verloren gegaan, het doet alevel goed te voelen, dat wij in de machtige republiek zoovele goede vrienden hebben.

Nieuw-York is trotsch op zijn groei en zijn wereldpositie, zei de burgemeester, maar ook trotsch op zijn afkomst. Van Hollandsche zijde ontving het

Het geschenk van Amsterdam aan Nieuw-York.

wilskracht en een vast karakter. Van Holland en van Engeland beide erfde het den handelsgeest, waardoor het de eerste plaats verwierf onder Amerika's steden.

De verplichtingen van het Amerikaansche volk, ging hij voort, aan die onverschrokken avonturiers, door wier opofferingen en noesten arbeid deze natie is gesticht, zijn onberekenbaar. Nieuw-York, dat thans misschien de meest komopolitische stad ter wereld is, voelt heden ten dage nog de geestelijke drijfkracht van die eerste Hollanders, die zich op het eiland Manhattan nederzetten. Zelfvertrouwen, onversaagdheid, visie en vlijt, dat zijn de voornaamste eigenschappen van de stichters van Amsterdam.

Visie, wij zouden het kunnen omschrijven met verbeeldingskracht, ondernemingsgeest. Ja, dat was het wat onze voorouders onderscheidde van hun nageslacht. Het waren zieners, zieners van de daad. Het waren mannen van wijden blik, droomers van macht, en zij dorsten. Gelukkig mogen wij zeggen, dat sedert enkele tientallen jaren die oude geest weer over ons volk vaardig wordt.

Bij de overreiking van de vlag zongen schoolkinderen een lied, waarin dit vers voorkwam:

There a score of Dutchmen planted,
Planted better than they knew,
Civil government and freedom
'Neath the Orange, White and Blue.

Neen, ze wisten niet, konden niet denken, hoe rijk de oogst zou zijn van het zaad van burgerdeugd en vrijheid, dat ze in de nieuwe wereld zaaiden onder het Oranje-blanje-bleu, maar ze deden het alvast. En zijn de Nieuw-Yorkers trotsch op hun afkomst, wij Nederlanders zijn trotsch op het groote geslacht, dat opgegroeid is in het land dat onze voorouders hebben geopend.