Leert Vlaamsch!
Een Belgische vriend schrijft aan de Matin:
Ik geloof, dat de Franschen zich niet genoeg rekenschap geven van de veranderingen in het oeconomisch leven van België na den oorlog. De strijd tegen de Duitsche producten, den 1sten Aug. 1914 begonnen, zal na het sluiten van den vrede scherper dan ooit worden voortgezet. De bestellingen, die wij in Duitschland deden, zullen voor het grootste deel naar Engeland en Frankrijk gaan, vooral in de eerste jaren, waarin de door den vijand vernietigde industrie weer op de been moet geholpen.
De Engelschen nu stelden zich niet tevreden met het samenstellen van comité's uit industrieelen en kooplieden, die onderzoeken welke Duitsche artikelen zij kunnen vervangen, maar in deze comité's wordt ook ijverig Vlaamsch geleerd.
Een goed ding, want het hoeft zeker niet gezegd te worden, dat hij, die zich in de Vlaamsche taal tot zijn Vlaamsche klanten kan wenden meer dan een ander, die dat niet kan, kans heeft hen te pakken en bestellingen te krijgen.
Het is waar, dat België een tweetalig land is en dat vele Vlaamsche handelaars Fransch spreken, maar de Duitschers hadden heel goed begrepen, welk voordeel de handelsreizigers, die hun waar in de landstaal kunnen aanprijzen, daarvan zouden hebben.
Waarom zouden dus de Fransche kooplieden, industrieelen en reizigers zich niet aan de studie van het Vlaamsch zetten, te meer waar zoovele ontwikkelde vluchtelingen niets liever dan hun onderwijzers willen zijn.
Ziedaar hetgeen een onzer vrienden ons zeide. En die vriend is geen Flamingant maar een Waal. En wij vinden, dat hij geen ongelijk heeft.