Neerlandia. Jaargang 17

De Zee en het land.

Ik houd van het wilde gewentel der zee,
Ze danst met de kiel en mijn hart danst er mee;
De kiel is met wakkere zeelui bemand,
En 'k droom van de glorie, den roem van mijn land.

Ik houd van het dreunend gedaver der zee,
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee;
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand,
En 'k droom van de glorie, den roem van mijn land.

Mijn trots en mijn liefde behooren die twee;
Ik kan ze niet scheiden mijn land en de zee,
Als moeder en kind zijn ze samen verwant:
De glorie der zee is de roem van mijn land.

(Onze Vloot.)

G.W. LOVENDAAL.