In Nederland Nederlandsch!
Domme leeghoofdige lieden zijn er te vinden in alle kringen, maar in die der kunstenaars - zoudt ge meenen - het minst.
Misschien is dat waar, maar dàt ze er zijn, bewijst de catalogus der tentoonstelling van werken door de leden van de Londensche Senefelder Club in het Haagsche Pulchri Studio gehouden - Februari 1912. Dit wonderwerkje is voorzien van een Hollandsch titelblad, een Hollandsche aanteekening en verder geheel in het Fransch gesteld.
Dat opent een prachtig perspectief voor het komend seizoen: Fransche programma's voor Mengelberg-concerten, voor Het Nederlandsch Tooneel, voor Scala en Flora, voor de bioskoop en de Karseboom.
In den Antwerpschen Kunstkring zijn de officieele lijsten enz. ten minste nog tweetalig, maar dat is in Den Haag immers... overbodig! Wij hebben toch geen taalstrijd uit te vechten!
Een fraai voorbeeld - het moet gezegd worden! En het treurigste is, dat het - als ik reeds opmerkte - gegeven wordt door een vereeniging van kunstenaars, lieden, die een groot deel van hun wezenlijke beteekenis en van hun roem juist danken aan hun Nederlander zijn.
J. GRESHOFF.
's-Gravenhage, Febr. 1912.
Nederlanders en Stamverwanten,
Bevordert de Vlaamsche Beweging door in Vlaanderen Nederlandsch te spreken en in Uw briefwisseling met Vlaanderen het Nederlandsch te gebruiken.