Europeaan of Nederlander.
Dezelfde opmerker, als hierboven bedoeld, stoot zich ook aan het veelvuldig gebruik in Indië van de aanduiding Europeaan of Europeesch, waar naar zijne meening Nederlander of Nederlandsch zou moeten worden gesteld.
Zoo wordt in den sterktestaat eener ziekeninrichting onder het hoofd: natie, ingevuld: Europeaan (inlander, Amboinees, enz.); en wordt in een ‘Regeling van de bevordering, (het) ontslag, enz. v.d. Europeesche officieren behoorende tot de Nederl. Indische landmacht’, door het Depart. v. Oorlog aangeteekend, dat ‘deze regeling ook van toepassing (is) op inlanders, die tot officier van gezondheid worden benoemd, nadat zij in Nederland de opleiding hebben genoten die vereischt wordt voor de benoeming tot Europeesch officier van gezondheid.’
Zoo lang nog Duitschers, Belgen, in het algemeen vreemdelingen, niet-Nederlanders dus, in de rangen van het Nederl. Ind. leger worden opgenomen en zelfs onder de officieren van gezondheid zich nog vreemdelingen bevinden, is er mogelijk wel wat voor te zeggen, de aanduiding Europeaan en Europeesch te behouden.
Niet alleen echter omdat onder die Europeanen ook personen zijn van anderen dan den Nederl. landaard, maar ook als tegenstelling van inlandsch zal de algemeene aanduiding van niet Aziaat behouden moeten blijven.
De naam Europeesche- naast inlandsche compagniën b.v. zal toch behouden moeten blijven; noemde men de eerste Nederlandsche dan zou daarmede aangeduid worden dat de inlandsche compagniën niet uit Nederlanders bestaan en alle inlanders, ingezetenen van Ned. Indië, dus ook de inlandsche militairen zijn toch Nederlandsche onderdanen, in zekeren zin dus ook Nederlanders.
Als onderscheiding tusschen de Aziaten, die Nederlandsch onderdaan zijn en de westerlingen, waaronder personen van alle Europeesche landaarden kunnen voorkomen, kan de aanduiding Europeaan, in stede van Nederlander, naar onze meening, in vele gevallen niet gemist worden.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd