Namen.
De Nieuwe Rotterdamsche Courant nam onlangs, onder de rubriek Sport, een loopje met de Amsterdamsche voetbalvereeniging Quick, die zich had verdoopt - er zijn zoovele Quicks onder de voetbalverenigingen! - in... Racing Club d'Amsterdam!
‘Hollandsche voetballers - schreef 't blad verder - zijn over 't algemeen nimmer goede doopers geweest. Ze hebben hun vereenigingen soms wonderlijk-onlogische namen gegeven. Hoe verklaart men b.v. de namen Poseidon, Neptunus en Xerxes? Welk verband bestaat er tusschen den god van de zee of den Perzischen Koning eenerzijds en het spel met den bal anderzijds?
De uitheemsche namen zijn bijna nog maller voor Hollandsche jongelui en mannen, die in Holland een Hollandsch volksspel spelen. Vitesse, Robur et Velocitas, Forward, Go-ahead, Swift, we nebben er nog veel meer. Vereenigingen, die Quick gedoopt zijn, hebben we bij tientallen.
Gelukkig, dat we op de ledenlijst van den Nederlandschen Voetbalbond ook nog Allen Weerbaar, Holland, Voorwaarts, Volharding en Wilhelmina aantreffen.’
Het zijn inderdaad wonderlijke namen, die de kranten, nu zij tegenwoordig zooveel over voetbal schrijven, ons gedurig te lezen geven. Zij leggen misschien meest nog getuigenis af van onmacht om een teekenenden naam te kiezen. Vooreerst wordt de oudheid geplunderd, zonder dat dikwijls, gelijk de N.R. Ct. opmerkt, het verband met het balspel duidelijk is. Olympia gaat nog. Het herinnert aan de Olympische spelen. Achilles, de snelvoetige, Hermes of Mercucurius, met de gewiekte verzenen, is ook begrijpelijk. Herakles of Hercules lijkt meer een naam voor een vereeniging van athleten. Andere namen zijn nog vreemder. In ieder geval is het kiezen van zoo'n klassieken naam een beetje goedkoop.
Vele vereenigingen hebben in hun naam willen uitdrukken, dat hun spel er een is van snelheid, een enkele van snelheid en kracht beide. Maar dat moest dan altijd in een vreemde taal zijn! In het Fransch: Vitesse; in het Latijn: Velocitas (een vereeniging van cadetten, die geen Latijn hebben geleerd!) Celeritas, Rapiditas, Robur et Velocitas; meest in het Engelsch: Quick, Be-Quick, Swift, Go-ahead, Forward enz.
Waarom niet Snelheid, Vlugheid, Rapheid; of Snel, Vlug, Ras, Kwik of Kwiek, Vooruit, Schiet-op (dit zou in dubbelen zin een goede naam wezen)?
Vermoedelijk zullen er zijn, die vinden dat die Hollandsche namen te alledaagsch en daarom raar klinken. Dat is dan ook wel de reden, dat er zooveel vreemde namen worden gegeven aan allerlei vereenigingen, aan renpaarden, aan buitenhuizen enz. Men volgt dan maar liever Engelsche of Fransche voorbeelden na. Maar men vergeet, dat Engelschen en Franschen met die namen, die zij aan hun eigen taal ontleenen, niet bang zijn voor het gewone woord, dat voor het gevoel ook het oorspronkelijke begrip aanduidt. Als een Engelschman zijn renpaarden noemt: Silver Cloud, of Gold Dust, of Possible, of Toiler, of Sour Plum, of Election, of Blue Girl, of Wedding Gift (wij verzinnen deze namen niet), dan wil hij er ook de gedachte aan verbinden van zilveren wolk, stofgoud, mogelijk, zwoeger, zure pruim, verkiezing, blauwe meid of bruidsgeschenk. De namen roepen, wijl ze in zijn eigen taal zijn, die begrippen onmiddellijk bij hem op.
Maar de Hollander, die dergelijke namen in een vreemde taal kiest, voelt niet werkelijk de beteekenis; die namen zijn voor hem grootendeels klank. Hij vindt het gek om zijn vereeniging Snelheid te noemen. Maar Vitesse, dat is wat anders! Een Fransche vereeniging zou zich dan Quickness moeten noemen, en een Engelsche weer Vitesse? Wat een malligheid!
Het is misschien ook gebrek aan durf, dat zich in het kiezen van een vreemden naam uit. Toen in 1909 het Engelsche volk vervuld was van den strijd over de begrooting van minister Lloyd George, noemde een voorstander van die begrooting een zoon, die hem geboren werd, Budget. Zou een Hollander zijn zoon Begrooting durven doopen? Gezwegen van de kans die hij zou loopen, dat de burgerlijke stand weigerde den naam in te schrijven. Toch klinkt Budget voor Engelsche ooren niet anders dan Begrooting voor de onze.
Maar als men niet over de valsche schaamte voor gewone Hollandsche woorden kan heenkomen, laten de voetbalvereenigingen - om daarop terug te komen - dan een ander Engelsch voorbeeld volgen en zich noemen naar de plaats, waar zij spelen. Dikwijls spelen zij op een veld, dat nog een ouden naam van een buiten of een akker of een buurt draagt. En die namen dagteekenen uit den tijd, toen men nog goed Hollandsche woorden voor zijn namen koos. Zoo zou men namen krijgen als: de Roosenburghers, de Valkenbosschers, enz.
Die dozijnen Quick's en Be-quick's en Celeritas, Velocitas en de rest, dat is toch eigenlijk dwaas.
Hoe men in Engeland over namen in een vreemde taal denkt, kan men zien aan een uitlating van den bekenden journalist William Stead. Sprekende van een staatkundige partijgroep die zich de Unionist Réveille had genoemd, schreef hij onlangs in de Re-
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd