Eén algemeene Nederlandsche taal.
De Unie heeft een heel nummer gewijd aan het laatste congres van de Zuid Afrikaanse Onderwijzers Unie, waarvan ze het maandblad is. Daarin vinden wij ook verslag gedaan van de behandeling van een voorstel om voor het Hollandsch van Zuid-Afrika de vervanging van ‘de’ en ‘het’ door ‘die’ voor alle zelfstandige naamwoorden, gelijk in het Afrikaansch, wenschelijk te noemen. Er waren er die het voorstel ondersteunden - aangezien de Afrikaander geen gevoel meer voor het onzijdige heeft - en anderen die het bestreden - omdat het verwijdering zou brengen tusschen de taal van den Afrikaander en van den Nederlander.
Tot de tegenstanders behoorde natuurlijk ook prof. Viljoen. Die bestreed de voorstelling, alsof er twee Hollandsche talen zouden zijn. Dat is - zeide hij - onwaar. Er is per slot van rekening toch maar één Hollandsche taal. En die taal heeft een zoo rijke literatuur, dat spreker na 14 jaren erin gewerkt te hebben nog slechts aan de oppervlakte staat.
Naast dit getuigenis van een Afrikaander leggen wij dat van een Vlaamsch blad, gelijk wij het in Ons Land aangehaald vinden. Op het congres van de Afrikaanse Taal Vereniging, in December te Kaapstad gehouden, had dr. Malan gezegd: ‘De Vlaamse taal is weder geboren nu men in België begonnen is van zijn eigen taal gebruik te maken en zich niet meer bedient van het half bekende Nederlands.’ Waarop Onze Tijd van Brussel, antwoordt: ‘Die Afrikaanders zijn hoegenaamd niet op de hoogte onzer taalbeweging! Zij weten niet eens dat wij streven naar algemeen Nederlandsch!’
Een algemeen Nederlandsch voor al wie van Nederlandsche stam of spraak is, en vrijheid voor den Afrikaander, den Vlaming, den Fries, den Hollander, den Limburger, den Geldersman en wie meer een eigen dialect of verwante taal hebben, om die daarbij naar hartelust te spreken en te schrijven, - zou dat niet de oplossing wezen van hetgeen hier en daar nog een moeilijkheid schijnt te zijn?