Een Afrikaansch Gezangboek.
Wij hebben gezien, dat de heeren Elffers en Viljoen een begin hebben gemaakt met de uitgaaf van een Bijbel voor Zuid-Afrika, n.l. een Bijbel in vereenvoudigd Nederlandsch. De heer J. Pels uit Aliwal Noord in de Kaapkolonie pleit in Ons Land voor een eigen gezangboek voor de Ned. Ger. Kerk (de kerk, waartoe de overgroote meerderheid der Afrikaanders behoort). Hij redeneert in dezer voege:
De Psalmen en Gezangen worden weinig gezongen. Kinderharpen, Zionsliederen, Sankeyliederen, Halleluja's en een heirleger van dergelijke boekjes verdringen langzamerhand die oude kerkliederen. En geen wonder. De muziek toch der Psalmen en Gezangen moge schoon, indrukwekkend, klassiek of wat meer zijn, voor het gewone publiek zijn de wijzen niet aantrekkelijk. De Engelsche muziek daarentegen, gewijde zoowel als ongewijde, heeft een ontzaglijken invloed op het opkomende geslacht.
Ook prof. Marais heeft een paar jaren geleden er op aangedrongen, dat men het samenstellen van een eigen gezangbundel ter hand zou nemen, zij het ‘met behoud van vele bekende, gewilde en stichtelijke en waarlijk gezegende liederen.’ De heer Pels sluit zich ten volle bij prof. Marais aan, maar het lijkt wel of hij niet zooveel wil behouden als prof. Marais. Hoe dit zij, ook in zijn kerkgezang een eigen weg te gaan, is, naar het schijnt, een onder Afrikaanders toenemende wensch. Een eigen weg, dat wil voor den heer Pels - en wie er over denken als hij - zeggen: den Engelschen kant uit. Hij verkiest, boven den gedragen en statigen zang van Psalmen en Evangelische Gezangen, wat men smalend ‘Independente’ en ‘Heilsleger-deuntjes’ noemt. Die ‘zijn aantrekkeliker voor iemand met een normaal gehoor’, zegt hij.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd