Een goed voorbeeld.
Het Duitsch in Zwitserland neemt uit den aard licht Fransch in zich op. Daar waakt een Deutsch-Schweizerische Sprachverein tegen. Overwegende, dat er, naast de krant, geen grooter verspreider van vreemde woorden is dan de handel, heeft die vereeniging zich tot kooplui, winkeliers enz. gericht, met een lijst van vreemde woorden, veelal in den handel gebruikt, met de goede Duitsche er naast, welke lijst gemakkelijk in het kantoor kan opgehangen worden, aan den wand of boven den lessenaar.
Op de lijst staat ook deze spreuk: ‘De ontwikkeling en degelijkheid van een koopman herkent men vooral aan de wijze waarop hij zich bij het doen van zaken uitdrukt. Verlang daarom van u zelf en uw ondergeschikten steeds een eenvoudig en verstaanbaar Duitsch (Hollandsch) en vermijd zooveel mogelijk het gebruik van vreemde woorden. Zeg of schrijf b.v.’