form der Ned. marine-officieren, welke de bewondering van het publiek opwekte, gewoon aan de overladen uniformen, eigen aan Latijnsche landen.
De plechtigheid was indrukwekkend. Tot aller verwondering en verrassing hield Kapt. t/Z. Van Asbeck in de nabijheid van den President aangekomen, bijna zonder eenig accent, in vloeiend Spaansch eene rede, die woord voor woord door alle aanwezigen werd verstaan en op prijs gesteld.
Het antwoord van President Diaz, eveneens in 't Spaansch, gaf blijken van groote erkentelijkheid voor de hem toegekende onderscheiding, welke hij zeide te beschouwen als een blijk van waardeering voor het Mexicaansche volk bestemd.
Na afloop der plechtigheid namen de officieren deel aan een banket, hun aangeboden door de leden der Ned. Vereeniging, hetwelk werd opgeluisterd door muziek van den Gen. Staf en waarbij eene hoogst gezellige stemming heerschte en door den commandant, den Consul-Generaal, den voorzitter der Ned.
Banket der Ned. Ver. te Mexico D.F.
Vereeniging, alsmede door den Vertegenwoordiger van het A.N.V. en verschillende andere heeren het woord gevoerd werd.
Het volgende telegram werd aan H.M. de Koningin verzonden:
‘Leden der Ned. Vereeniging en officieren Kruiser “Gelderland” bieden eerbiedige hulde en wenschen aan Uwe Majesteit en het Koninklijk Huis. Consulgen. Kosidowski, Commandant Vanasbeck, President Ned. Ver. Grothe’.
Daarop werd den volgenden dag door den Consul-Generaal het volgende antwoord ontvangen:
‘Hare Majesteit dankt U leden der Nederlandsche Vereeniging en officieren welgemeend voor aangeboden huidebetuiging. Adjudant Van Tuyll’.
Op bijzondere uitnoodiging van den President, Generaal Diaz, bracht de commandant na afloop van het banket, vergezeld van eenige zijner officieren, een bezoek aan mevr. Carmen Rubio de Diaz, de waardige echtgenoote van Generaal Diaz.
Des avonds vertrokken de officieren en leden van het Bestuur der Ned. Vereeniging, alsook verscheidene hooggeplaatste regeeringspersonen, waaronder majoor Porfirio Diaz Jr., als persoonlijke vertegenwoordiger van zijn vader, per extra-trein naar Coyoacan D.F., om aan een feestmaal deel te nemen, aangeboden door den heer Kosidowski, Consul-Generaal der Nederlanden in Mexico.
Twee dagen daarna werden de feestelijkheden vanwege de Ned. Vereeniging georganiseerd, besloten met een concert, onder leiding van den bekenden Ned. virtuoos en componist Maurice Meerloo.
Een groote verrassing was voor allen het zingen van het ‘Wien Neerlands Bloed’, in Ned. tekst door den veelbelovenden Mexicaanschen baryton Selvin, door de aanwezigen staande aangehoord. Zeer verdienstelijk was het spel van den heer Meerloo op de viola d'amore, terwijl nog vermelding verdient het spel van den begaafden dilettant Emilio Wolft, alsmede het gezang van de Weensche zangeres mevr. Scholler, welke o.a. een Ned. liedje van den heer Meerloo ten gehoore bracht.
Een bal besloot den hoogst gezelligen avond.
Voor het vertrek van den commandant en hem vergezellende officieren bood President Diaz hun ten Paleize een schitterend banket aan, waaraan verschillende diplomatieke vertegenwoordigers, alle Ministers en vele grootwaardigheidsbekleeders deelnamen.
De terugreis naar Veracruz werd gemaakt per Presidential trein, gelijk de heenreis.
J. TEN NAPEL,
Mexico D.F., Maart 1908.
Vert. A.N.V.