Uit Amerika.
Onze Toekomst, Am. Holl. blad, verschijnend te Chicago, schrijft:
Met de Nederlandsche taal staat en valt het Nederlandsche karakter.
Wel langzaam, wel stukje bij stukje maar toch valt.
Dat raakt ons, Nederlanders in Amerika.
Nu is er in ons Nederlandsch volkskarakter wat vallen mag, wat vallen moet, wat plaats moet maken voor iets beters.
Maar hoe dat betere ons volk in te prenten?
Door het zijn liefde voor zijn taal te ontnemen, ontneemt men het de achting voor, het vertrouwen op zichzelf.
Wil men het liefde voor Americanisme inboezemen en dat doen door het met minachting voor het eigen volk te vervullen, dan bereikt men niet alleen zijn doel niet, maar men vernietigt het eenig vermogen waardoor het liefde kan opvatten voor Amerika; men vernietigt het vermogen van liefhebben zelf. Die verleerd heeft zijn eigen volk, zijn eigen taal lief te hebben, heeft verleerd lief te hebben en die dat verleerd heeft.... met hem kunt gij niets beginnen.
Wil men liefde tot Amerika inboezemen, men versterke, veredele de liefde tot Neerlands volk en taal en verruime zoozeer het hart dat het ook voor Amerika een plaats vindt.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd