Neerlandia. Jaargang 3

Neerlandia's Taal.

In grijze wintermisten,

beschermd door Holland's duin,

Slapen de groene weiden

in de ruste van Oud-Holland's tuin.

De grauwe steden rijzen

als sloten in vroeger tijd

Uit statige stille grachten,

waarover zilver glijdt.

Waar Indië's sterren stralen

over de landen beneé,

Over de ruischende palmen,

over de bruisende zee,

Waar de Koningin van het Oosten

prijkt in den lichtenden dag,

Daar bloeien vrede en vrijheid

in de schaâuw van Oud-Holland's vlag.

Oud-Vlaanderen is herboren,

Oud-Vlaanderen is weer vrij,

Na eeuwen van verfransching

door Waalsche dwingelandij.

Zooals na langen poolnacht

met bloemen het veld zich tooit,

Zoo heeft zich in Vlaanderen's beemden

de vrijheidsbloem ontplooid.

Uit duizend kelen juicht het

op Amajoeba's dag,

In duizend plooien knett'ren

de banen van Afrika's vlag;

Het wit is Zuid-Afrika's zilver,

het rood is Zuid-Afrika's goud,

Het blauw is Zuid-Afrika's hemel,

het groen is Zuid-Afrika's woud.

Waar Noordzee dekt haar boorden

met grauwige nevelvacht,

Waar Insulinde's stranden

bestraalt de sterrige nacht,

Aan Tafelbaai en Zambesi,

Oranje-rivier en Vaal,

En aan West-Indië's Kuste

weerklinke Neerlandia's taal.

X.

Deventer.