De Nederlandsche schutterij

[p. t.o. 33]

[p. 33]

Tamboer der schutters.

Ziet hier, jonge lezers! de hoofdmuzijkant bij het Nederlandsche voetvolk, zoo wel bij de eigenlijke Militairen als bij de Schutters.

Hoe aangenaam en welluidend de overige speeltuigen bij den staf eener Militaire of Schutters afdeeling ook wezen mogen, dezelve kunnen des noods gemist worden.

Maar de muzijkant die u op het nevensgaande plaatje vertoond wordt, de Tamboer of Tromslager, hij is met zijn muzijk-instrument onontbeerlijk, zoo wel in vredes- als in oorlogstijden, zoo wel in de vestingen als in het opene veld.

Het geluid der trom wekt het volk des morgens uit den slaap, en kondigt den tijd van het ontwaken aan; terwijl dezelfde trom het volk des avonds op den gezetten tijd ter rust noodigt. De rommelende stem des Tamboers roept het volk bijeen, leidt hetzelve bij de exercitiën door afwisselende marschen, leert het behoorlijk de passen houden, en kondigt den tijd van den aftogt aan. Bij een' onverwachte aanval van den vijand kondigt zijn be-

[p. 34]

roerend gerommel het nakende gevaar aan, en elk krijgsman vliegt te wapen, en spoedt zich ter verdediging. In het heetste van een gevecht wordt onder het donderen van den stormmarsch de vijand overhoop geworpen, en dikwijls geheele veldbatterijen veroverd. Het voorwaarts en achterwaarts gaan der legers wordt door het geluid der trom te kennen gegeven, en hare stem verkondigt vreugde en droefheid. Wat dunkt U, is de Tamboer niet een belangrijk persoon, en doet hij zoo in vredes- als in oorlogstijden niet de gewigtigste diensten bij het krijgsvolk? Toen in den jare 1673 de sterke vesting Koeverden, door ons krijgsvolk, bij verrassing heroverd werd, bragt een Tamboer, die in stilte den wal beklommen had, door het slaan van het Vaderlandsche Wilhelmus al van Nassauwen enz. de geheele vijandelijke bezetting in de war, zoo dat dezelve met de grootste haast de poorten der stad uit liep. Ja, kinderen! zoo veel kan somtijds een eenig Tamboer doen.

De Tamboer roert de trom,
En alles leeft rondom.
Het volk hoort naar zijn stem,
Wanneer hij spreekt met klem.

EINDE.