Nederlandsch Museum. Vierde Reeks. Jaargang 1

Schijn bedriegt.

Op de helling van den heuvel
Staat een woning lief en klein;
Huist daar binnen niet de vrede
Van 't geweten blij en rein?

Eene linde spreidt haar loover
Als bescherming op het dak
En een wijngaard schut de gevels
Liefelijk met blad en tak.

't Koperwerk der straatdeur glinstert,
't Raamgordijn is fijn en blank,
Voor het venster blozen rozen
Nevens leeljen rank en slank.

[p. 28]

 

't Muschje huppelt op den dorpel,

 

Fladdert op de daklijst neer

 

Om zijn gorgel te verfrisschen

 

En begint zijn tjilpen weer.

 

 

 

In de wereld zijn er lieden

 

Met den lach op hun gezicht,

 

Als er echter in hun harte

 

Niets dan nijd en afgunst ligt.

 

 

 

In die woning, klein en vriendlijk,

 

Die men vredig, rustig gist,

 

Huist voorzeker vree noch ruste:

 

Enkel huist daar broedertwist.