Den Nederduytschen Helicon

Den Konst-oeffenaer dan, willende hem (soo 't bleeck) eerlijc ontschuldighen, ende hem niet al te hooghe met oorkittelighen lof laten verheffen, heeft hem alsoo gheantwoort.

Antwoordt Klinck-dicht.

DE Faem is groot, als sy komt eerst ghevloghen,
End' dat men haer van verre maer en siet:
Maer komtse by, soo isse dickmaels niet,
Dan eenen windt, minst waerheyt, meest gheloghen.

Verdwelmt alsoo 't gherucht is, schijnt ghetoghen

Voor u verstandt lichtveerdigh met bediet,
Mijns lofs te groot: want isser by my yet,
Gheen overschot en ist, maer kleen vermoghen.

Seer qualijck ick kan gheven recht bescheet,

Van Pallas wegh, als selv' ick niet en weet,
Of ick oock recht dien gaen kan sonder dwalen.

Niet vol en is mijn Schuer (voor Tuyn ghereet)

Deursiet den grondt, wiens ydel plaets is breet,
Maer Keert Fortuyn, komt u gherijf dan halen.

     Doorsiet den Grondt.