Den Nederduytschen Helicon
(1610)–Anoniem Nederduytschen Helicon, Den–
AuteursrechtvrijDese Liedekens waren voorwaer (soo 't wel te mercken was) geen hierlantsche boeren-sangen, die meest slodderigh van Bacchus ende Venus verhalen: maer het scheen veel beter, dat dit gheselschap een vergaderinghe was der Achaische ende Arcadische Faunen en Silvanen, die hun eyghen tale onkondigh zijnde, in onse lants tale soo lievelijck, door de konst der dochteren Mnemosine, verhaelden de vier tijden des Jaers, daer by kloeckredenigh uytbeeldende de vier deelen des menschen levens, soo vermakelijck, als of den sone van Calliope hun alle met zijn deughtweckigh snarenspel by ghestaen hadde, en met dien sagh ick twee Konst-lieve jonghelingen aen eenen konstnatrachter (ende oeffenaer na vermoghen) versoecken, dat hy hun zijnen konst-schat-kamer wilde openen. Den eersten sprack hem aen met sulcke woorden: | |
[pagina 200]
| |
End' seyde: weest goets moets, want hier is eenen Man,
Die redenschatrijc is, en van Konst-vruchten machtigh.
Ist dat u yet ontbreect, keert u tot hemwaert klachtigh,
Want door zijn rijckdom groot hy licht u helpen kan,
Hy heeft den oogst in Schuer, end' sal oock willigh van
Zijn vruchten 't overschot u wesen med' deelachtigh.
Och dacht ick dan terstont, woud' hy my leeren kennen
Den wegh na Pallas woonst, op dat ic dan mocht mennen
Mijn waghen sonder dwael, daer al den sin toe staet,
Om komen by zijn Schuer, vol vruchten overvloedigh,
Vercreegh ic dan een schoof, so soud' ic zijn blymoedigh,
Om voort Doorsien den grondt, met mijn verkregen zaet.
Fortuyne Keert. |
|