De muzen

[p. 5]

[Inleiding]

Zonder opdragt, of aanbeveeling, zonder zelfbeoordeling of welwillendheid-bejag, doen wij de eerste bladzijden onzer letterkundige onderneming in het licht verschijnen.

Het komt ons voor, dat er in ons land wezenlijke behoefte bestaat aan een billijk en onpartijdig, van wijgeerig-aesthetische beginselen uitgaand Tijdschrift, hetwelk een beoordeelend overzigt oplevert van In- en Uitheemsche Voortbrengselen van Letterkunde en schoone Kunsten.

Bedriegen wij ons in deeze meening; of zal onze poging niet berekend zijn, waardiglijk in zulk eene behoefte te voorzien? - De tijd moet hier antwoorden.

Wij treden hier niet in eene ontwikkeling der beginselen die ons ten rigtsnoer zullen strekken in ons oordeel en bij onze keuze; de juistheid van dat oordeel, het gepaste dier keuze moge blijken, uit hetgeen wij onzen landgenooten aanbieden.

[p. 6]

Men verwachte evenmin schitterende beloften van rijke verscheidenheid en keurige zorg in het opzamelen van onzen letteroogst, op den vaderlandschen akker en op de onmetelijke velden der Europeesche letterkunde. Elk onzer lezers deelt in onzen afkeer tegen marktschreeuwers.

Mogten wij eene zoo krachtige medewerking vinden als wij gelooven dat ons doel verdient. Bescheidene beoordeelingen, welbewerkte mengelstukken en schakerende berigten, uit het gebied der wetenschappelijke letterkunde, fraaije letteren en schoone kunsten, zullen ons even welkom zijn als uittreksels en brokstukken van in handschrift gereed liggende of ter perse zijnde werken, wier strekking met het plan van dit Tijdschrift overeenkomt.

Den Lezeren heil!

de verzamelaars.

Den Eersten van Herfstmaand 1834.