Den minnelijcken roosen-knop

[p. 202]

Als Kindt de Moeders Huyck begint te passen, dan
Is 't tydt dat Moerken haer versiet van eenen Man.

Stemme: Vande Clauw van Brussel.

LEst hoorden ick een Venus dier

Jaemmerlijck claegen alsoo seer,

Die sonder Man en conde schier
Langer in pyne geleven meer:
Ic hoordē haer sprekē, ic bē half beswekē
Het schynt my het herte nu opē te brekē
Want den Maeghdom my soo pynt
Dat mijne jonge jeught verdwynt.

2. De Moedere die dit deerlijck stuck

Van haere Dochter heeft aengehoort,
Versuchtē eens, siende haer kindt in druk
Haer zyde nochtans geheel gestoort:
Gy moet u verduldig noc mydē en bydē
Stelt al dees ydelheden besyden,
Want ghy syter noch toe te clyn,
Wacht noch tot dat gy wat auder sult sijn

3. Het selsaem overpysen my doet

Lyden soo menige smert, en pyn;
En dat is de oorsaeck, dat ick moet
Aen eenen Man verbonden nu syn,
Dat doet my bedroeven het lanc vertovē
Wie can 't gevoelē? dan die 't moet provē
'k En hadde niet dat my in't minste let
Waer ick maer aen eeñ Jonkman bestet

[p. 203]

 

4. Gy zyt te jonck, al zydy wat groot

 

Sprack haere Moeder die aude Queen,

 

Ick vreese dat gy' er onder bleeft doot,

 

VVant gy zyt qualijck noch uyt u speen

 

Eet noch al pap 't sy twee oft drye jaeren

 

En laet dees calver-liefde noch vaeren,

 

Gy sult u noch haest genoech in tydt

 

Met eenen Man eens sien verblydt.

 

5. Maer Moeyerkē wat gy segt te clyn

 

En ben ic daer toe noch niet out genoch

 

Dogh Moeyerkē als het dan so moet sijn

 

En is het niet beter al wat te vroech?

 

Dan dat ic te laet my sou moeten beclagen

 

Dat aēgesiē hy my't nu selver comt vragen

 

'k En sal hem niet laeten, hy is den Man

 

Die mijne quaelen genesen can.

 

6. Die Moeder die dochte, zy mynet Jan

 

So spraec sy seer liefelijck tot haer Kint;

 

Wel moet het dan wesen? soo nemt een Man

 

Die gy weet dat hy opprecht u bemint:

 

VVát gy na geē quaey gedactē moet trachtē

 

Noch en wilt oock die hoeren niet slachten

 

Maer siet wel toe, gebruyckt uwe jeucht

 

Niet anders als wel tot eere en deucht.

 

 

 

Gewis haer dient een rustigh Man,

 

Die haere jeught niet temmen kan.