Den minnelijcken roosen-knop

[p. 169]

Ick sien geen meerder vreught m'en boet
Dan 't geen m'ons selven aen en doet.

Stemme: Rossen teeuwen quam by my. &c.

GY siet hoe over al de straet

Is wit door sneeuwe vlocken,

En hoemen niet te werck en gaet,
En niet en hoeft te blocken:
Want ons lichaem dat is, en blijft
Door desen kauden vorst verstyft

2. Verjaeght de koude vanden haert

Met lustigh op te stoken,
Voor vriendē dient geen broot gespaert
Dus haelt hier inde koken
Een kanneken van 't rynste nat,
Uyt 't beste Baccheraetse vat.

3. Beveelt den goeden Godt de rest,

Die 't alles wel sal voegen,
En die alleen weet alderbest
Wat jder kan vernoeghen;
Hy weet dat wy maer soecken rust
Daer ons hert is nae belust.

4. Terwyl u jeught noch niet veraut

En u de gryse haeren
Niet maecken heel styff, en kaut,
Gebruyckt u jonge jaeren;
Geen beter medicyn u dint
Genesen als de lieve Pint.

[p. 170]

 

5, Terwyl het ons gebeuren magh,

 

Soo laet ons vry wat mallen;

 

Want licht kan komen sulcken dagh,

 

Dat 't niet sou willen vallen.

 

En machmen 't mallen niet ontgaen,

 

Soo ist beter jonck als aut gedaen.

 

 

De Swalem op ons Huys haer nestjen komt te maecken

Soo lanck den Somer duert, en sweders lieff saisoen

Maer soo de kaude komt, en winter ons genaecken

Sy vlucht, gelijck van ons de taefel vrienden doen.

Om eygen-baet men siet dat vele vriendtschap hauwen

Vyt liefde van hem selfs de vriendtscap wordt gesocht

Maer kont ghy geven niet, men sal u vriendtschap schauwen.

Dat onse Katte leckt den vetten Kandeleer,

't Is niet uyt Min van hem, maer t' is uyt Min van 'tsmeer.