Niemandt en kan aen ons ten vollen reden geven,
Wat een vermaeck het is, altyt in vreught te
leven; Al schynt ghy oock soo slecht als eenen
Boer te sijn, V dunckt ghy syt een Prins soo
't hooft u' is vol VVyn.
Stemme: De lors que je vous jeux belle
Clemine.
WAt isser meerder vreught!
At schoonder saecken!
Dan datmen in sijn jeught
Den dranck magh smaecken,
De grootste eer is dan altyt schier sat te syn
't sy in het Lovens bier oft in gebrande wyn. bis
2. Kryght maer eens 't geluck
Van Bacchus druyven,
Terstont men siet den druck
Van u verschuyven;
Niemant in't gansche lant en schynt dan uws gelijck
Schoon dat hy oock besit een machtigh Coninckryck
3. Maer knuysen, als ghy zyt
In vreught geseten,
En dat ghy u verblyt,
VVilt niet vergeten
[pagina 154]
[p. 154]
De soete Minne spraeck die hert en siel
vermakt
Waer op het Lovens bier een edel wyntjē smakt
4. VVel aengesien den dranck
Heeft sulcke crachten,
Laet ons sonder bedwanck
Daer toe dan trachten,
En drincken nacht en dagh, tot dat ons ziel
ontsluyt,
Van desen Lovens traen uyt eene volle
fluyt.
Sa Vrinden wilt ghy blijd', en sonder sorge
leven,
Soo wilt u maer met ons tot 't Lovens nat begeven,
't Geē is den fleur van al, vermaert door
'theele lant
En diēt voor medicijn 't welck menich kloeck verstant
Auteursrechtvrij