Den minnelijcken roosen-knop

[p. 138]

Nieuws-gierigheyt die baert (wanneer, sy is te groot)
Somwylen aen den mensch een onverwachte doot.

Stemme: Waerom syt ghy spraeckeloos.

'T GEschied' n'eens dat Acteon joegh

Die het wilde

Swyn vernilde
En versloegh
Inden Bosch, alwaer Diaen
Eē Valley ront'om heeft groē Boomkens staen
Daer die claer fonteyne vloeyt,
Daer sy in baeyden, als sy was vermoeyt;
Comend' uyt de jacht
Met haer Nymphkens die sy mede bracht
Die te gaer,,
Baeyden daer,,
Niemant wierden sy gewaer.

2. Doen sy in het schyn der Son

't Saemen baeyden,
En lammaeyden
In het bron,
Quam Acteon daer gegaen,
Die sagh aen die Goddinnen naekt ontdaē,
Die doen waeren soo beschaemt,
En te saem in het waeter daer versaemt
Jder deed' sijn best
Om Diaen te decken: dan op't lest
't Saem der root
Hem begoot,
Met het waeter 't geen daer vloot.

[p. 139]

 

3. Dat gy derft hier comen aen

 

En aenschouwen,

 

Sal u rouwen

 

Sprack Diaen:

 

Hy terstont verandert wert

 

Inde form, en gedaent van eenen Hert;

 

Rauw gespiekelt haerigh huyt,

 

En oock twee horens sagmē hoofdē uyt

 

Wassen hem heel crom;

 

En Acteon wirdt helaecen stom,

 

Die doen snel,

 

Alsoo wel

 

Als een Hert liep hy seer fel.

 

4. Syn eygen knechten in het velt,

 

En sijn honden

 

Hem verslonden

 

Met gewelt:

 

Dus Acteon deirlijck wert

 

Aengetast, want sy meendē 'twaer een Hert

 

d' Een die greep hem by het been,

 

d' Ander strax scheurdē hem het lyf van een

 

En Diaen daer mê

 

Niet vernoeght zynde, noch te vrê

 

Voor s'hem vondt

 

Heel doorwondt,

 

Van sijn honden selff verslondt.

 

 

 

Siet door nieuws-gierigheyt en alte heftigh MINNEN

 

Komt somwyl onverwacht den mensch inden noot

 

En had' Acteon niet geweest ontkilt van sinnen

 

Soo waer hy door Diaen niet komen in sijn Doodt.