Den minnelijcken roosen-knop


Paurinius die klaeght dat hy mint die hem haet En haet die hem bemint, gelijck het meest al gaet. Stemme: Philis mijn tweede ziel. DIe ick wil, wilt my niet; Die my wilt, ick niet wil, k'Waer uyt verdriet, Dat spruyt uyt dit geschil, Soo ick den sin Van die ick niet en MIN Verwisselen kost inden wil, Van die my niet en wilt de Crocodil Alleē vervolght die van haer vluchtē gaet Siet oft ick niet leef inden selven staet.
[pagina 118]
2. Lerinde thoont my jonst, Doet al wat sy vermagh, Leert my de konst Hoe men doet sijn beklagh; Maer ick kan niet (G'lijck m'aen de Spiegels siet) Ontfanghen al dat m'aen my thoont; Tis Sylvia die in mijn herte woont Sy is mijn hoop, mijn toeverlaet, mijn al En buyten haer en vind' ick niet als gal. 3. Gy Sylvia syt die Voor wie ick met oodtmoet Boogh mijne knie, Jae storten wil mijn Bloet, En nochtans gy Te rugge gaet van my; Maer g'lijck den Seeldraeyer sijn-draet Maeckt vaster, hoe meer hy te rugge gaet So oock hier door een Minnebrant gy vlecht Waer mede gy my vaster aen u hecht. 4. Bewillicht dan mijn wil, Mijn Sylvia Vrindin In 't wilt ick dril Soo gy wilt mijne MIN Weer-leggen; want My soo den MINNE-brant Ontfonckt, dat mijn ziel naer u haeckt Gelijckmē siet dē Vis naer't water snaeckt Niet Min sonder u Min ick leven kan Als den Sal'mander in het vier ick bran.