Den minnelijcken roosen-knop(1667)–Anoniem Minnelijcken roosen-knop, Den– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Met bedroeft hert vrolijck te sijn Is groote konst, en swaere pijn. Stemme. Vser mieux ô beauté fiere. TReurt met my bedroefde schapen, Siet u Herders droeven rau, k Sien dat ander Vreughden raepen By haer Lief door MINNE Trau: Sylvia die geeft my reden, Dat ick stort soo menich traen, k'Sien haer comen aen-getreden, k' Wil haer te gemoet nu gaen. [pagina 109] [p. 109] 2. k' Heb voor desen uwe MINNE Eerst gehadt mijn Sylvia; Nu verandert gy van sinnen Soete Nymph, sijt myns gena, k Weet dat gy door valsche woorden VVordt van Coridon verleyt, Die u ziele noyt bekoorden, Nu nempt gy van my afscheyt. 3. Moet ick droefheyt langer draegen Die ick om u Liefde ly: Sult gy my noch langer plaegen, Neen, mijn Lief, staet my doch by, En wilt uwen Dienaer geven (Soo gy placht) u weder MIN Dan sal ick weer jeughdich leven. Slaet het toe mijn Engelin. 4. k' Kniel voeghdesse van mijn sinne Nu voor u, van troost ontbloot, k'Stel mijn ziel tot pandt van MINNE Tot dat my de bleeke doot Sal om uwen twille schenden, Oft thoont my u Liefde weer Dan sal ick tot vreught my wenden: Dat is al, 'tgeen ick begeer 5. Maer soo haest gy uwen Herder Met syn schaepen komen siet Dan dryft gy de uwe verder En van hem gestaedich vliet, Jae in plaets voor syne looningh; (Die nochtans draeght rechte trau) Dan keert hy naer uwe wooningh, En laet hem in grooten rau. 6. Kosten maer de Boomen tuygen, Daer ons schapen weyden gaen, [pagina 110] [p. 110] Al hun tacken souden buyghen, En doen van ons min vermaen, Jae de silv're waterbeecken, Van het leet dat gy my doet, Die te garder souden spreken, Dat gy in mijn quael opvoet. 7. Adieu straffe Herderinne, Die mijn beden soo versmaet: Maer bedenckt met rype sinne Dat gy doet een quaede daet, Daer gy my wel duysent dooden Sylvia doet heden aen; Maer waer toe is dat van noode Geeft my 't jae woort, 't is gedaen. Ten is geen schande dat men MINT VVanneer de groene jeught begint. Vorige Volgende