Den minnelijcken roosen-knop

[p. 62]

Mijn gemoet dat wordt onstelt
Als ick Beoogh Lucinas Belt.

Stemme: Lest in een groene weyde.

Lucina mijn Beminde,

Ick heb om u te vinde

Ghesocht soo langen tydt
Met grooten anxt, en bitterheyt:
Daerom ô! Liefste soet,
Aen-merckt mijn droef gemoet.
Dat gy my genaede doet.

2. Als ick u magh aen-schauwen

De fleur van alle Vrauwen,
Dan is mijn hert gesont
Ende bevrydt door MINNEN vont;
Als my weer-liefde wert
Geneest gy my van smert,
Die k' draegen moet in mijn hert.

3. Mijn sinnen en gedachten

Naer troost gestaedigh wachten
Van u, ô! schoone Vrauwe,
Op wie alleen mijn herte bauwe:
O! deughdelijcke Maeght,
Gy syt die my behaeght,
Als gy maer weer-liefde draeght,

4. U Ooghkens die klaer loncken

Seer lieffelijck ontfoncken,
Veel bruynder als een git,

[p. 63]

 

En uwe Tandekens als sneeu wit,

 

U Leden principael,

 

U Lipkens als Corael

 

Die çieren het altemael.

 

5. U Borstjens rondt besnede

 

U Handekens oock mede

 

Die sijn soo wit, en schoon,

 

Jae dat sy spannen alleen de kroon:

 

Geen schoonder is my bekent

 

Als gy ô! Peirel jent,

 

Die staet in mijn hert geprent.